Yeshayahu Ben Aharon

Yeshayahu Ben Aharon (ook wel Jesaiah)

this blog is not in chronological order.

Jesaiah kwam voor de eerste keer naar Nederland in 1996 op uitnodiging van de toenmalige voorzitter van de Avin (antroposofische vereniging in Nederland). Aanleiding voor deze uitnodiging was zijn kort daarvoor uitgekomen boekje -De spirituele gebeurtenis van de 20^e eeuw –Een imaginatie-
Er was een goed bezochte lezing (de zaal zat vol) in het Iona gebouw en er werd gezorgd voor een vertaling in het Nederlands.
Daarnaast was er een workshop waar zo'n 40 mensen aan deelnamen (inclusief blogauteur), de voertaal was Engels en Duits.
Jesaiah vertelde over de achtergrond van het bovengenoemde boekje. Strekking de apokalyptische signatuur van de 20e eeuw. Onderstaand zullen enkele boeken van Jesaiah gerefereerd worden.
In 1997 kwam Jesaiah weer naar Nederland op uitnodiging en sprak toen o.a. op een congres van therapeuten. Dat hij daar hamerde op een bewustzijnszieleontwikkeling en dat de verstandszieleontwikkeling niet meer aan de tijd was (in de zin van de werkzame tijdgeest) werd hem echter niet altijd in dank afgenomen.
Blogauteur heeft daarnaast ook een workshop met Jesaiah georganiseerd voornamelijk met geïnteresseerden die al bekend waren uit 1996. Na 1997 is een groep geïnteresseerden verder met elkaar gegaan en heeft met elkaar de inhoud van het boek -De nieuwe ervaring van het bovenzinnelijke – Het antroposofische kennisdrama van onze tijd - bestudeerd. Een vervolg uitnodiging aan Aharon na 1997 is echteruitgebleven. Kennelijk moest daar eerst bijna  een generatie over heen gaan, want Renée van Gennip neemt anno 2014 het bijltje weer op. (nieuw initiatief) en hier.

Aharon was inmiddels initiatiefnemer van een school en de auteur van meer boeken o.a. :

 De spirituele gebeurtenis van de 20^e eeuw –Een imaginatie (Vrij Geestesleven):

Dit boek is een unieke en moedige poging, resultaten van eigen geestelijk onderzoek in de openbaarheid te brengen. De auteur onderzoekt wat zich in deze veelbewogen 20e eeuw geestelijk heeft afgespeeld achter de schermen van de uiterlijk zichtbare gebeurtenissen. Hij gaat daarbij uit van uitlatingen van Rudolf Steiner, maar beschrijft tevens hoe hij stap voor stap tot verdergaande inzichten is gekomen. Dit proces dat leidt tot een omvattende imaginatie van de spirituele gebeurtenis van onze eeuw, kon zich voltrekken door jarenlange intensieve studie en door uitwisseling met mensen in meerdere landen. Centraal in Ben Aharons beschrijving staan de 12 duistere jaren van 1933 tot 1945. Wat zich in deze periode in de geestelijke wereld heeft afgespeeld, heeft zijn uitstraling op onze tijd en bevat tevens de kern van wat de auteur noemt de 'Michaëlische opgave van de 20e eeuw.'

dat was toen.
 Nu wordt het zo beschreven:

Such world transforming events can only be experienced and understood to begin with by very few. (how many people experienced in full consciousness the spiritual truth of the Mystery of Golgotha as it happened? or a century later? or even today after 2000 years?). - However, today, in the age of consciousness, it all depends on human freedom and good will as we must become much faster in grasping what’s happening in real time (we cannot really afford to wait until 3933 to begin to understand what happened in 1933-45 and indeed not even until 2033). This is the reason why it is of the greatest importance that the number of humans who are honestly and courageously open to the spiritual truth of our time, will increase each day.

bron

Het bovengenoemde boekje is hier te downloaden.

En ook al weer bijna 20 jaar geleden:

De nieuwe ervaring van het bovenzinnelijke – Het antroposofische kennisdrama van onze tijd,

(vertaling en eigen uitgave van Jan van Loon). Een interview (uit Engels vertaald) verderop geeft weer hoe dit boek tot stand gekomen is.

                                                    kaft naar schildering van Nina Sombart

Op grond van deze twee boeken en voordrachten die Aharon in 1996 en 1997 in Nederland gehouden heeft is er destijds een studiegroep gevormd, die anno 2014 nog steeds 1x per maand bijeen komt. Geïnteresseerden kunnen bij auteur informatie opvragen.

Omdat er in de artikelen op dit blog  geregeld naar boeken of artikelen van Ben Aharon gerefereerd wordt, zullen er hier onder enkele recentere teksten in Engels en Duits geplaatst worden.

Bovendien wordt er (zover de auteur bekend) in het Nederlandse spraakgebied nauwelijks aandacht besteed aan de activiteiten van Ben Aharon. Dus in deze lacune wordt nu voorzien.

Voor overige informatie wordt naar desbetreffende website verwezen:

http://www.event-studies.org/

Er is een Nederlandstalige versie gemaakt door Jan van Loon (10-2-2014+).
Het boek is te bestellen als print on demand exemplaar voor 15 euro en 3,95 portokosten bij dit adres.
Als E-book kunnen we het u ook toezenden. Daarvoor vragen we een vrijwillige bijdrage.
.

Het volgende boek is door Aharon geschreven,zonder gebruik van  antroposofische terminologie en sluit aan bij de bewegingen die zich inzetten voor het behoud van de aarde, zoals Greenpeace etc. De taal is Nederlands.

De evolutie van het menselijk bestaan is op een punt gekomen waar elk individu kan besluiten zelf verantwoordelijk te zijn voor de toekomst van onze aarde en samenleving. Het samenkomen van processen van globalisering en individualisering biedt een grootse kans om in vrije samenwerking met andere betrokken mede-burgers aan een andere wereld te werken. Ben-Aharon biedt met zijn ideeën over de sociale driegeleding een concrete samenwerkingsvorm aan om tot een diepe transformatie van mens én samenleving te komen.

te bestellen 


Het volgende boek is ook geschreven voor een meer academisch publiek.

In this book, Dr. Ben-Aharon demonstrates how the transformation of human consciousness in modern times is expressed in the fields of Science, History, Philosophy, and Art. He shows how creative concepts have been discovered and applied in physics, biology, genetics, and artificial intelligence. In the Philosophy chapter, Ben-Aharon traces the thought of Deleuze and Guattari, Foucault, Derrida, Badiou and Levinas and shows that this radical thinking is no longer abstract, theoretical reasoning or mere speculation. Rather, it is an exercise in generating real cognitive and moral substance, taking the human beyond the traditional boundaries of body, subjectivity, and identity. The chapter on Art demonstrates how contemporary artistic work joins together with science and thinking to create a new stream of real becoming and evolution. The historical decision of our time is then: Are we going to apply this new creativity in social life or will we reverse it into its destructive opposite?

te bestellen, engelstalig

Er is een Nederlandstalige versie ( De gebeurtenis in Wetenschap, Geschiedenis, Filosofie en Kunst) gemaakt door Jan van Loon (10-2-2014+). Bij voldoende belangstelling zou er de mogelijkheid zijn om deze via print-on-demand constructie uit te geven.
daarvoor dient men contact op te nemen met de auteur van dit blog.

In het meest recente boek (alleen Engels) ontvouwt Aharon o.a. gedachten over het fenomeen ""transhumanisme en singulariteit".

In these lectures, with topics ranging from postmodern philosophy and artificial intelligence to education and global politics, Ben-Aharon discusses the most profound happenings of our age with love, humor, insight and brilliance. His experience with the living source of the Spiritual Event of our times, has culminated in the research expressed in these lectures. Listening to their inner rhythm and intensity, we can also experience the heartbeats of our Time Spirit. We can intimately take part in the becoming process and the emergence of new ideas, encouraging us to become more free and creative in our own lives. This makes the collection one of Ben-Aharon's most accessible books. He discusses: 1. The Singularity, Ahriman's kindergarten, and the Spiritual Event of the 21st Century. 2. The reversal: how to creatively transform our antisocial forces. 3. The working of Spiritual Beings in America, Central Europe, Scandinavia and Israel 4. The transformation of education and new impulses for the Waldorf movement. 5. Israel's diverse culture in the midst of the clash of civilizations. 6. How can the new Christ Event break through our habitual patterns and our hardened thinking, feeling, and willing? 7. The mission of the anthroposophical movement in the 21st century.

De schrijver van dit blog heeft er o.a. hier al aandacht aan besteed. en en artikel dat daaraan verwant is is deze.

Er zijn enkele artikelen van Aharon vertaald door Jan van Loon (10-2-2014+)

De werking van Christus in onze Apocalyptische tijd - Jesaiah Ben-Aharon

Globalisering, initiatie en driegeleding

inwijding en onderwijs - Yeshayahu Ben-Aharon


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

De blik gericht naar de levende geest.

Een gesprek met Jesaiah Ben-Aharon uit Israël 

Met de ander het leven gemeenschappelijk ervaren 

Jesaiha Ben-Aharon, U bent met twee interessante publicaties over bovenzinnelijk onderzoek ^[i]voor het voetlicht getreden en houdt u sinds 1997 steeds intensiever met sociale vraagstukken  bezig; wat is thans uw voornaamste bezigheid? Sinds afgelopen zomer ben ik terug uit Amerika, waar ik twee jaar geweest ben. Terug  in Israël  houd ik me hoofdzakelijk weer bezig met het antroposofische werk en het sociale vraagstuk in het algemeen; ik pendel voortdurend tussen beide heen en weer.Bij het antroposofische werk heb ik er grote behoefte aan mijn manier van werken zo radicaal mogelijk gestalte te geven, dat wil zeggen,  alles wat er op dit gebied gezegd is in de praktijk toe te passen en zo levend mogelijk te ervaren. Ik wil mij niet bezig houden met  het intellectuele en traditionele, maar de mensen activeren en aanmoedigen hun innerlijke vrijheid en zelfstandigheid te vinden. Daar hoort bij dat wij met elkaar het individuele en het gemeenschappelijke in de ontmoeting, in de levende tegenwoordigheid van geest, als volledige mensen vorm geven en  - in welke vorm dan ook – tot uitdrukking brengen. Ik wil me niet bezig houden met het herhalen van of het luisteren naar alles wat in het ‘gedachtebouwwerk’ van de antroposofie al bekend is. Mijn belangstelling gaat uit naar mensen, die de eigen ervaring en het leven van alledag willen spiritualiseren – met hen wil ik graag het leven gemeenschappelijk ervaren. Het is voor mij een bezielende ervaring om iedere ontmoeting als een experiment vorm te geven, waarin het mogelijk wordt volledig in de situatie op te gaan. Ik zou graag bij de ander dat werkelijk ‘andere’ willen beleven en daarbij de vreugde ervaren van, wat nieuw en nog niet gekend is, wat helemaal niets traditioneels heeft: de ontmoeting met de geestelijke wereld hier en nu! Hoe beleeft u de huidige situatie in Israël? De situatie in Israël verschilt in menselijk opzicht niet van die van de rest van de wereld. Ook hier is het zaak, het volgende in praktijk te brengen: zichzelf door de ander te ontmoeten. De confrontatie met de ander provoceert het eigen zelf in zelfkennis te voorschijn te komen, waarbij zowel het hoogste als het laagste in ons zich manifesteert. Dat kunnen we alleen maar verwezenlijken wanneer we de moed hebben om ons in verre, onbekende gebieden te wagen. Daarom vermijdt men meestal zichzelf als levend zelf, in het hier en nu, te vernieuwen, maar liever niet zichzelf, maar slecht een oude – schijnbaar – bekende herinnering aan een verleden, niet meer actueel zelf met zich mee te dragen en tot in einde van dagen te herhalen. Los van het feit dat er niets saaier is dan zich steeds weer opnieuw te spiegelen, moet men daarbij bovendien ook nog de ander voortdurend onderdrukken en zelfs helemaal laten verdwijnen. Maar zo laat men zichzelf ook – onbewust – verdwijnen. Men is dan van mening zichzelf als levend wezen te kennen, maar men leeft dan nog slechts als herinnering, als een naam. Alleen binnenin mijn ‘totaal andere’ wat ik nog niet ken, laat staan dat ik er liefde voor koester, kan ik mijzelf werkelijk leren kennen. Ook hier is het noodzakelijk moedig toch tenminste de eerste stappen in het werkelijke leven te zetten. Zolang de Israëli’s, door een overwinning op zichzelf, er niet toe kunnen komen de Palestijnen als hun eigenlijke ‘andere’ zelf op gehele nieuwe wijze te ontmoeten zullen ze in de toekomst elkaar op dezelfde manier blijven ontmoeten als nu: door wederzijds bloedvergieten!  En uiteindelijk zal de ander er nog steeds zijn, wachtend op onze vrije daad van verwelkoming en erkenning.

De derde, geestelijk-culturele sector:Spirituele en sociale betrokkenheid in het leven van iedere dag 

Zou u iets over uzelf en uw activiteiten in Israël kunnen vertellen? In 1980 heb ik de antroposofische gemeenschap in Harduf gesticht, die deel uitmaakt van de kibboetsbeweging, omdat die sinds het begin van de 20^e eeuw en ook nog bij de stichting van de staat Israël een belangrijke sociale en spirituele beweging in Israël is geweest. Ik was van plan op deze manier voor de antroposofie en al haar werkterreinen een ingang te vinden in de Israëlische maatschappij. In de jaren 90 kon dit doel ook daadwerkelijk bereikt worden, doordat bijna alle antroposofische instellingen in Harduf gerealiseerd en in het algemene culturele en maatschappelijke leven geïntegreerd konden worden. De kibboetsbeweging als zodanig verloor echter haar betekenis en heeft voor de 21^e eeuw – net als andere sociale en socialistische experimenten niets nieuws meer te bieden.Mijn oorspronkelijke intentie bleef hetzelfde, alleen probeer ik dit nu in de totale sociale samenhang te integreren, en wel door de zogenaamde derde sector, door alle cultureel en sociaal geëngageerde persoonlijkheden en instituties zoals de niet gouvernementele organisaties (NGO’s). Ik onderschrijf het belang van een nieuwe ‘civil society’ als onderdeel van een nieuwe universeel geestelijk-culturele  ‘derde kracht’ en als een wezenlijk deel van de nieuwe michaëlische impulsen, die voor de 21^e eeuw van beslissende invloed zullen zijn. Deze initiatieven wil ik graag ondersteunen door een bijdrage te leveren aan het opzetten van een actief netwerk^[ii]. Dit lijkt mij ook van belang voor de toekomstige missie van de Israëlische maatschappij. De staat Israël zit moreel en ideologisch aan de grond en veel mensen in Israël zien, dat een nieuwe kracht zich uit de cultureel-geestelijke, de derde sector ontwikkelen moet. Zo heb ik ontmoetingen met leidende persoonlijkheden uit de Israëlische ‘civil society’ en culturele organisaties, om hen te helpen, de derde sector op te bouwen en bewust om te vormen tot een nieuwe sociale kracht. Voor mij horen de antroposofische spirituele arbeid en de activiteiten op sociaal gebied bij elkaar. Ieder streven op antroposofische gebied, zonder sociale betrokkenheid lijkt mij ronduit schadelijk! Zou u iets over uw familie willen vertellen? Mijn joodse ouders zijn in 1927 naar Israël geëmigreerd – mijn vader uit Roemenië, mijn moeder uit Rusland. Ze zijn beiden pioniers van de Israëlische kibboets- en arbeidersbeweging en hebben in 1933 de kibboets Giva’t Haim (in het Nederlands ‘Heuvel des Levens) gesticht. Ik ben in deze idealistisch getinte socialistisch-humanistische kibboets opgegroeid, die gestoeld was op een atheïstische anti-orthodoxe ideologie. Mijn vader heeft een zeer bewogen leven geleid, voerde met de Britten strijd tegen de Nazi’s en is vier jaar lang krijgsgevangene geweest in een Duits kamp. Hij heeft een halve eeuw de Israëlische arbeiderspartij geleid en is lid van het Israëlische parlement. Hij is nu 94 jaar en is nog een van laatste ‘oude wijzen’ uit de gelederen van de stichters van Israël. Hij heeft tot op de dag van vandaag ons werk op antroposofisch en sociaal gebied altijd energiek ondersteund! 

De beleving van de geestelijke Ik-geboorte 

Hoe bent u ertoe gekomen de Christus-werking  tot het middelpunt van uw spirituele weg te maken, zoals u dat beschrijft in uw boek ‘De nieuwe ervaring van het bovenzinnelijke’ ?Kunt u beschrijven hoe u tot deze geestelijke ervaringen bent gekomen? Toen ik 20 was had ik een zeer intensieve bovenzinnelijke ervaring, nadat de leeftijdsfase tussen 17 en 20 jaar in mij een innerlijke halfbewuste zekerheid deed ontstaan, dat er nog heel andere levensdimensies moesten zijn. Hoewel ik een leergierig kind was ben ik in de 10^e klas al van school gegaan, omdat ik de belangstelling voor het intellectuele leren was kwijtgeraakt. Tijdens mijn innerlijk, en ook uiterlijk avontuurlijke jaren stond ik dikwijls op het randje van de dood. Tenslotte bevond ik mij in een existeniële crisis. Nu ik erop terugkijk kan ik zeggen dat ik eigenlijk mijn leven al opgegeven had. Zou u deze ervaring nauwkeuriger kunnen beschrijven? Mijn innerlijke muren openden zich en er openbaarde zich een kosmisch leven met een onbeschrijflijke intensiteit. Een hele week lang bevond ik mij voortdurend opnieuw in het gezelschap van een spirituele aanwezigheid, die binnen in mij en buiten mij liet zien, wat het leven allemaal inhoudt. Het was de geboorte van mijn eigen identiteit als een werkelijk zelf. Dit wezen liet mij zien, door mijn gewone zelf in de levende stroom van zijn wezen en zijn worden op te nemen, hoe mijn zelf een deel van zijn menselijk-goddelijk zelf werd – ja zich eigenlijk er binnenin bevindt. Echter, om dit te ervaren, moest mijn gewone onvolkomen zelf eerst in zijn alles veranderende ik-wordingskracht omgevormd worden. Dat was de eigenlijke geboorte van mijn Ik. Bij deze geboorte heb ik geleerd dat het ‘Ik’ een wezen van overgang en omvorming, zogezegd een ‘brugwezen’ is. Hoe zou u dit wezen willen karakteriseren? Het is het wezen van de metamorfose. Het kan alles omvormen en opnieuw scheppen: Dood in leven, het boze in het goede. Het menselijke hart weet gewoon, dat wanneer het met het hart van het universum  verbonden is, er niets kan bestaan, wat dit wezen in het menselijke leven niet metamorfoseren, vergeven, genezen kan. En waarom noemde u deze ‘Ik-ervaring’ later ‘Het kennisdrama van de wederkomst’? U moet zich voorstellen: ik beleefde alles wat ik tot nu toe beschreven heb zonder een daarvoor bestaand begrippenapparaat. Ik bezat geen enkele vooropgezette voorstelling, geen aardse aanknopingspunten. Een uitzondering hierop waren enkele passages uit het Oude en Nieuwe Testament, vooral uit het Evangelie van Johannes,  hoofdstuk 14 tot 17, die dit wezen gebruikte om het overigens zuiver bovenzinnelijke onderricht te verduidelijken en te grondvesten. Deze passages waren mij daarvoor volkomen onbekend, omdat ik immers in een niet godsdienstige Israëlische kibboets ben opgevoed, waar alle joodse en christelijke tradities werden onderdrukt.Met de uitdrukking ‘het kennisdrama van de wederkomst’ duid ik op datgene wat ik in de daaropvolgende zestien jaar geesteswetenschappelijk had onderzocht. Ik probeerde op een geesteswetenschappelijke manier deze ervaring bewust te verwerken en een innerlijke ‘brug’ te bouwen door geschoolde vaardigheden op ziele- en geestelijk gebied. Deze ‘bruggenbouwactiviteit’ heb ik in mijn boek ‘De nieuwe ervaring van het bovenzinnelijke’ beschreven. Daardoor kon ik zelfstandig de nabijheid van dit bovenzinnelijke gebied opzoeken. Toen vertoonde het zich aan mij in een meer universele samenhang en leidde mij naar de centrale bovenzinnelijke gebeurtenissen van de 20^e eeuw om mij de kracht van de metamorfose in de geschiedenis van de mensheid als geheel  aan te tonen. Dat heb ik toen in mijn boek ‘De spirituele gebeurtenis van de twintigste eeuw’ beschreven. 

Van de geestelijke ervaring naar de weg tot inzicht… 

Hoe verhouden zich deze geestelijke ervaring tot het gewone dagelijkse leven? Het is belangrijk, dat een begrijpen in  positivistische of materialistische zin van geestelijke ervaringen niet mogelijk is – deze kan een mens nooit ‘bezitten’. Een echte geestelijke ervaring is altijd alleen maar actueel op het moment dat zij zich voltrekt aanwezig – je zou kunnen zeggen een niets. In de zuiverheid van dit niets leert men dan pas de maagdelijkheid, de niet te herinneren andere zijde van alle tradities waarderen. Ons intellect kan een dergelijke ervaring niet pakken en vasthouden; vanuit het niets moet men altijd weer opnieuw beginnen. Deze ervaring leidde mij naar de geesteswetenschap, naar de antroposofie, omdat ik door de antroposofie een weg en een methode gevonden had, het geestelijke – in het herinneren, het bezinnen en het schouwen van de geest – actueel te maken. Kunt u deze weg, die leidde naar het antroposofische geesteswetenschappelijk onderzoek wat nauwkeuriger beschrijven? Zoals gezegd had ik bij mijn eerste bewuste en volledig wakkere betreden van de geestelijke wereld geen begrippen voor datgene wat ik beleefde. De genoemde passages uit de bijbel werden mij eigenlijk zo tussen de fases van bovenzinnelijke ervaring door als een eerste oriëntering geschonken. Tot op de dag van vandaag koester ik dat als een schat in mijn ziel. Maar na het wegebben van de ervaring, zocht ik naar een weg tot inzicht, die het mij mogelijk maakte, wat ik beleefd had met het aardse leven te verbinden. Zo ben ik tot de antroposofie gekomen.Na deze ik-geboorte in de geest leefde ik eigenlijk in twee werelden; de fysieke en de geestelijke. Het leek alsof ik leefde op twee verdiepingen, waarbij ik op de ene verdieping steeds weer vergat wat er op de andere gebeurde. Ik moest een ‘trap’ bouwen. De bouw van deze trap bestond voor mij uit het werken aan de kennis met de antroposofie. En door deze arbeid kreeg ik een tweede belangrijke ervaring toen ik ‘De filosofie van de vrijheid’ van Rudolf Steiner voor de eerste keer bestudeerde: Door de intuïtieve activiteit van het denken, die in mijn ziel oplichtte, kon ik voor de eerste keer in het gewone bewustzijn beleven, dat hetzelfde geestelijke licht, dat ik tot dan toe alleen vanuit het bovenzinnelijke kende, ook de fysieke wereld binnenschijnt en deze verlicht.  Toen probeerde ik de weg in zekere zin weer terug te gaan – naar de ‘bovenste verdieping’. Ik wilde op deze weg een nieuwe – ditmaal vanuit de bewustzijnsziel ervaren – bovenzinnelijke werkelijkheid bereiken. Tot mijn 37^e levensjaar heb ik dagelijks deze kennisactiviteit beoefend. Het resultaat hiervan vindt u in mijn boek ‘De nieuwe ervaring van het bovenzinnlijke’Ik ging er toen vanuit dat ik mijn opgave vervuld had en een tijdje kon uitrusten… Maar er gebeurde iets heel anders: Hoe meer ik deze geestelijke krachten oefende, des te meer gingen mijn oorspronkelijke bovenzinnelijke eigenschappen en ervaringen verloren. Mijn inspanningen om vanuit de aardse begrippen de geestelijke ervaring te karakteriseren en te beschrijven, hadden bij mij het effect, dat ik de oorspronkelijke geestelijke ervaring had verloren. Zo kwam ik in een existeniële crisis terecht – ik was toen veertig. Ik had een begripsbrug gebouwd, maar het was nu juist deze brug, die mij de weg versprerde naar de levende geest. Ik stond voor een ziele-geestesafgrond.De jaren daarop kwam ik tot het inzicht, dat ik deze afgrond als een compleet nieuw begin moest opvatten. Het was 1998, toen ik eindelijk het licht vanaf de andere kant kon zien. Ik kon mijzelf van de dode begripsbrug, die ik in de voorafgaande twintig jaar had gebouwd, bevrijden. Ik besloot te gaan bouwen op de wakkerheid van de geest, de tegenwoordigheid van het geestzelf, en dit zowel in de esoterische activiteit als in de sociale werkelijkheid te oefenen en te praktiseren. …door het doodsmoment in het denken opstandingskrachten verwerven Zou u eens willen proberen, de methode van geestelijk onderzoek wat nader te karakteriseren? Zo in het kort kan ik hoogstens een paar dingen noemen: Allereerst moet ik mijn zielstemming in een soort van ‘drempeltoestand’ brengen. Dit gebeurd door een omvorming van het denken. Ik moet op dat punt beginnen, waarop zich het denken daadwerkelijk in een doodsproces bevindt. Dit ‘gedachtengraf ’ mag ik niet verloochenen, maar er juist in afdalen, loslaten en daarbij de dood leren liefhebben – hoe paradox dat ook mag klinken. Want alleen vanuit de dood is de opstanding mogelijk! Ik laat los, maar behoudt gelijktijdig mijn tegenwoordigheid van geest. Ik kan echter de dood niet ‘overwinnen’, maar alleen mijn zieledood erkennen en respecteren. De dood is dan mijn helpende en adviserende leraar en leidt mij tot aan de rand van de drempel. Daar begint  het bovenzinnelijke leven. En nu moet u zich voorstellen, dat men in zijn ‘nachtelijk wezen’ ontwaakt, in de hyperlevendige zijnstoestand, waar wij ons iedere nacht in bevinden, maar die zo intensief is, dat het ons dagbewustzijn moet doven. Maar omdat men zich bekend heeft gemaakt met de dood kan men deze hyperlevendigheid afzwakken en in de diepe afgronden  van de bovenzinnelijke werkelijkheid bewust ontwaken. Dit is de geboorte van het geestelijke ik. En zoals een pasgeborene hier op aarde volwassen mensen om zich heen nodig heeft om te kunnen leren, zo vinden we in de geestelijke wereld de ‘Eerstegeborene’ die ons leert en door wie wij kunnen opgroeien. En waar het nu op aankomt is de beide wezenszijden van ons ik – het dag- en het nachtzelf – tot een wederzijdse samenwerking te brengen door de bouw van een geestes-ziele-brug.

 De zoektocht naar een geschikt taal voor het geestelijke 

Hoe kun je op een goede manier een uitwisseling hebben over geestelijke ervaringen en onderzoeksresultaten? Kunt u zich voorstellen, dat de inspanning die geleverd moet worden om geestelijke belevingen en spirituele gedachten te verwerken en te bewerken op zichzelf al een deel van het geestelijk onderzoek zijn. Misschien moeten we eerst ontdekken, dat een dialoog tussen twee mensen op zichzelf al een geestelijke realiteit is. Dan doet zich ook de vraag voor, hoe men een taal kan scheppen die een geschikt instrument is, om geestelijke inhouden en ervaringen zodanig uit te wisselen, dat men elkaar begrijpt. De vraag, hoe de dialoog tot het belangrijkste deel van het geestelijk onderzoek kan worden houdt mij het meest intensief bezig. Doordat wij non-verbale en met aardse begrippen niet te vatten realiteiten in onze gewone taal brengen, verduistert de oorspong van de geestelijke realiteit. Wij ex-communiceren onszelf als het ware uit de geestelijke wereld; wij onderdrukken de geestelijke wereld meer, naarmate wij haar tot uitdrukking brengen. Is dit ook niet het geval met alle ‘heilige schriften’? En hoe staat dat met de antroposofie? Ja, dat is zo. Wij beginnen deze boeken en namen als realiteiten te beschouwen in plaats van ze als wegwijzers, als helpende tekens te beschouwen. Zo is ten slotte ook het materialisme ontstaan. Wij moeten erop letten, dat alle geesteswetenschappelijke begrippen niet als ultieme waarheden worden opgevat, maar als een oproep om ons menselijke bewustzijn om te vormen en een oefenweg te beginnen. Alles wat ik in het verleden, dus ook gisteren bestudeerd en beleefd heb is vandaag al weer dood. We moeten er eenvoudig vanuit gaan dat, wanneer wij ‘over’ iets spreken, onze levende beleving ervan allang gestorven is. We bevinden ons eigenlijk middenin een voortdurend  afstervingsproces van de ziel. We verlammen de levende geestelijke wereld, wij doordringen haar met aardse doodskrachten door ons gewone alledaagse communiceren. Alleen in de levende ontmoeting en in het wederzijdse ontwaken aan andere mensen kan ik mijn afgestorven  oorspronkelijke ziele-ervaringen weer verlevendigen en verder ontwikkelen. Welke hoop heeft u voor de toekomst? Voor mij is duidelijk geworden, dat de nieuwe werking van de Michaëlstroming in deze tijd twee dingen doet samengaan: Op de eerste plaats zal de antroposofie zich alleen maar kunnen vernieuwen door nieuw rechtstreeks onderzoek van de bovenzinnelijke werelden en gebeurtenissen van nu, en op de tweede plaats zal deze nieuwe werking helemaal vanuit de periferie komen. De tijdgeest Michaël heeft zijn kiemen in de loop van de 20^e eeuw over de hele aardbol uitgezaaid, en de oogst van de 21^e eeuw zal dan ook hiermee overeenkomen: wereldwijd, ‘perifeer’, kosmopolitisch  en alomvattend – de tweede eeuw van het Michaël-tijdperk waardig. Dat betekent dus ook, dat vele belangrijke ideeën en vele persoonlijkheden uit alle hoeken van de wereld maar ook uit onverwachte culturele, sociale, politieke en economische verbanden zullen optreden. – wij moeten daarvoor open staan. In plaats van te klagen, dat de Antroposofische Vereniging zwakker wordt en aan spirituele kracht en betekenis inboet, gaat het er nu om, het nieuwe antroposofische onderzoek van het bovenzinnelijke met de wereldwijd werkende sociale impulsen te verbinden. Dan zullen we er onze handen aan vol hebben de weer levend geworden antroposofie te verbinden met de vele nieuwe, sterke sociale en spirituele krachten, de we overal kunnen ontmoeten.

---

^[i] Jessaiha Ben-Aharon: De spirituele gebeurtenis van de twintigste eeuw Een imaginatie (Vrij Geestesleven Zeist 1996).   En ‘De nieuwe ervaring van het bovenzinnelijke’ (Vrij Geestesleven, binnenkort)
                                               ^[ii] Zo ontstond, door de samenwerking met Nicanor Perlas  een wereldwijd antroposofische forum, het ‘STAF’ (Social Threefolding Action Forum) Dit forum organiseerde ronde de jaarwisseling 1999-2000 een internationale conferentie in Göteborg (Zweden). STAF zorgde ook voor de oprichting van ‘Global Networking For Threefolding’ die naar aanleiding van de UN-Milleniumconferentie in New York  in september 2000 in openbaarheid trad. De volgende door STAF georganiseerde conferentie word van 21 tot 24 juni in ‘Forum 3’  in Stuttgart gehouden.

en de Engelse versie onder:

The Spiritual Event of our Time - A Biographical Sketch of Dr. Ben-AharonThe Interview: Dr. Ben-Aharon, in 1993 and 1995 you came out with two unique publications about supersensible spiritual-scientific research. How did it happen that you put the experience of the Higher Self of Humanity at the centre of your spiritual path, as you presented in your book The New Experience of the Supersensible? Can you describe how you experienced these spiritual experiences? The Experience of the Birth of a Spiritual Self Ben-Aharon: At the beginning of my twenty-first year of life I had a supersensible experience that transformed my entire life. In the years before, especially between seventeen and twenty, I was struggling to find meaning in life. I was, on the one hand, half-consciously certain that there must be a different dimension to life, but on the other hand, nothing in my surroundings seemed to suggest such a possibility. Though as a child I had been an eager and fast learning boy, I left school during the tenth grade because I had lost all interest in conventional, high school learning. In the course of these rather rich and adventurous years, I was gradually experiencing an existential youth crisis. At a certain point I actually remember telling myself: if there‟s no other meaning to life than this conventional and meaningless routine, I would rather die than grow up to be like that!… The Author of The New Experience of the Supersensible, The Spiritual Event of the 20th Century, America’s Global Responsibility, and The Event in Science, History, Philosophy and Art, is now offering online classes and lectures throughout the world.2012 Can you describe this experience in some detail? After some remarkable but unconscious preparatory soul- and life-experiences and processes, I felt one early evening of spring 1975 that the inner and outer walls surrounding and blocking my soul were beginning to crumble down. I felt that my entire soul was opening up and that a stream of unknown life of great beauty and intensity was flowing in and through me. It was a true revelation that continued off and on for a whole week. Even if I were to write dozens of books, I would not be able to describe what went on in and through me at this time. So I decided to write only one book… But the central and continuous event can be described rather abstractly thus: I found myself living together in the company of a spiritual being and presence through which I was actually becoming my true Self. I was at one and the same time becoming myself, witnessing my becoming, and participating consciously - though in a wholly different state of consciousness - in my own supersensible, spiritual becoming process. I became increasingly aware that this being was actually “teaching” me something, a kind of special way of self-transformation and becoming. This becoming was at the same time cosmic, human, historical, and part of an infinite stream of life. He/She showed me what life was all about in this sense. It was the birth process of an identity as a Spiritual Self.Many years of study and research were required in order to understand this mystery. He/She demonstrated it by taking my normal Self into its living stream of infinite becoming. I experienced how my Self was being born out of supersensible, spiritual reality, how it is constantly transforming itself in this reality, and how it grows and changes in this stream of becoming. It was my most real “birthday” (actually “birthweek”) ever, because my real I was born there. During this birth and becoming process I learned that the “I” is a being of becoming, of transformation, of the mystery of “die and become.” In this regard I feel myself today, as then, a newborn beginner, ever ready to start again to experience and research this mystery. And I know this will always be so, as long as I don‟t forget “myself.”And how would you characterise this Higher Self being? It is a being of becoming and transformation. It can transform, resurrect, redeem everything and “make everything new”: death into life, evil into good. The experience inspires the direct evidence and conviction that there is absolutely nothing outside of this becoming, healing, transforming stream and that if human life is indeed part of it - as in reality it is - it is able to transform human, social, and even political reality. This transformation process must, however, also be understood as operating within time and history, maturing in us only gradually and through many difficulties, because it is such a new and unknown process. And why did you later call this supersensible experience "the knowledge drama of the second coming”? Kindly consider that I experienced what I have just described without any previous concepts. I had no pre-conceived mental images to think in the normal way what I went through. The only texts that supported me during this week was a first time reading from the Old and the New Testaments, especially certain passages from the Prophets and Chapters 13-17 from the Gospel of St. John. I was led to read these passages by the Being referred to in them. I could recognise the same Presence coming to meet me out of them as the One I experienced. This gave me the only mental hold and grounding that I had in order to grasp the otherwise purely supersensible experiences. The Biblical passages and the purely spiritual experiences supported and complemented each other. Kindly consider also that before this event I never got to know these passages at all, because as I told you, I had been raised in a secular Israeli Kibbutz where all Jewish religious (as well as Christian) traditions had been omitted.After the spiritual I-birth described above, I lived in two separate realities: in the physical and in the spiritual. It was like living in one house on both of its two storeys at the same time, between which self-conscious bridges were not yet built. While being on the one floor, the memory of my identity on the other was indistinct. I had to build “stairs” or a “bridge” of consciousness and cognition in order to link my “two Selves” together.This bridge-building process was and is for me the knowledge drama as such, of anthroposophy as such. And anthroposophy is alive today if it also becomes a path of knowledge that creates real spiritual-scientific foundations for understanding the becoming process and deepening identification of humanity with its Higher Self. This is the true reality behind the often misunderstood and misused concept of the “Second Coming” among Christians, the “Messiah” among Jews, and the “Imam Mahadi” among Muslims.The actual knowledge drama process in my life began a year later, when, as part of my anthroposophical studies, I read Rudolf Steiner‟s book The Philosophy of Freedom for the first time. This was the second decisive life-transforming event for me. What was so striking was the fact that, for the first time, I could experience the same spiritual light, until then known to me only as the spirit light illuminating my spiritual experience, as part and parcel of my thinking activity. Then I knew what my spiritual task would be from that point on: to create a bridge from this thinking spiritual activity to the supersensible Higher Self experience. Obviously at that time I did not know that this would require more than fifteen years of daily anthroposophical labour, research, obstacles, struggles, and hard trials on so many levels of my life. Through the intuitive activity of my thoughts that lit up in my soul I could for the first time in normal, daily consciousness develop, by means of my own spiritual activity, the same spiritual light that up to that point I had known only as supersensible light in another, supersensible state of consciousness. Now I was able to kindle it through my self-conscious activity in the physical world. From that point on, I could work alternatively from each floor to the other, from both sides of the “tunnel” towards each other, until I could bring the two ever closer. Finally, when I was thirty-five or thirty-six, the supersensible bridge or tunnel construction work “met in the middle” and the working parties from both sides could meet and celebrate the completion of the bridge. Only then could I think it through to the end and begin to write it down in physical words on physical paper.This “bridge-building work” is described in this book. This spiritual-scientific work enabled me to enter the supersensible realm independently and “recapitulate” consciously what I experienced as a young man. This research work led me also to investigate some central supersensible problems of the history of the 20th century that enabled me to show the power of transformation within the history of humanity as a whole. This is what I put down in my first little published book, The Spiritual Event of the Twentieth Century (Temple Lodge, London, 1993, second printing 1997).From Spiritual Experience to the Path of KnowledgeCan you characterise the method of your spiritual research?It is important to abolish positivistic and materialistic notions of spiritual experience and spiritual research. One can never “possess” them. A true spiritual experience is only present in its full actuality: in its living process of incarnating, becoming realized spirit presence in the living present, excarnating, and disappearing. Otherwise, it is merely a shadowy and dead concept, an empty shell, a corpse of its true being. Also, one cannot wilfully “command” the comings and goings of such experiences. It is always a grace and a gift, offered by the supersensible being that one meets. Such a being comes to meet one if this being so wishes, if this is part of the will of the spiritual worlds. The earthly-human participant can only strive to prepare a suitable, potential meeting place, to which he or she can humbly and joyfully invite the other, and then await the advent of the real spirit event.I developed in the course of my research various ways to do this, differentiated according to the specific needs of my investigation or practical social work. For the moment it will suffice to indicate that only in the purity of actively created nothingness and in the purposefully established state of “un-knowing” could I expect a renewal and recapitulation of true supersensible experience. I have to be very active and precise in order to create the “immaculate” virginity that is the uncontaminated, non-intellectual place, to which I may humbly invite the supersensible other. This is a strict scientific requirement if we are to be able to approach the spiritual. Supersensible beings cannot be grasped by our brain-bound intellect because it is simply too coarse, too hardened, too proud and loveless. Of course we should strive to learn, to think, and to understand the world as deeply as we can. For the purpose of conducting spiritual research, however, we must, in freedom, free ourselves from this acquired knowledge. What is essential in learning is not the remembered sum of concepts preserved in memory, but rather the creative soul forces and faculties developed through the activity of study. The creative faculties developed through study cannot be retained in memory, but can be reactivated if memory is intentionally suppressed. No true supersensible event, process, or being would come to meet me as long as I block its way by means of my already existing concepts and mental pictures, habits, and routines.If we develop our thinking in a living, creative way, giving up and forgetting its results, thinking will come back to us from our spirit outside. Because we freed it from our possession, because we have demonstrated our loyalty and love to its true being, selflessly releasing it from its bondage - in us - to the spirit of death and hardening, the spirit being of creative thinking shows its thankfulness in a remarkable manner. While we lose it intentionally, it comes back from the world and finds us! That is to say, if we learn to hold back the finished, formed results contained in the intellect, we discover that we are richly rewarded: the supersensible may reappear fresh and alive, and at the same time fully irradiated and transparent with an inner light of cosmic thinking. This thinking that shines through our imaginations is “our” cosmic thinking - or better - the revelation of the thinking of the Higher Self. In other words, the giving up of intellectualism allows true thinking to be resurrected as a supersensible cosmic-human, human-cosmic process. Truly modern and spiritually-scientific imaginative perceptions and pictures are always “thoughtful.” We don‟t have to supply them with external interpretations in order to understand them as living processes. They explain themselves much better than we would ever be able to do, and yet, the light of thinking that illuminates them is our own freed and redeemed thinking. We feel our true Self as really active therein; it is a living immanence free from any transcendental residues of external spiritual or metaphysical elements.For me this method became the foundation for developing research and creativity in spiritual science, art, and in social life, as I pointed out above. Anthroposophy may become in this manner a path and a method, in order to actualise the spiritual. No actualisation of a real event is possible unless we learn to practice spirit-remembering, spirit-faithfulness (called spirit-awareness in the second verse of the Foundation Stone Meditation), and spirit-beholding, as stages of actualising the etheric meeting with the Higher Self of humanity.Through the Moment of Death to the Powers of Resurrection in ThinkingCan you elaborate further on the “die and become” process that you describe at length in your book?In the short space of this interview it is hardly possible to give more than a couple of characteristic indications. First, I have to bring my soul-condition into a kind of “threshold-condition.” This happens through the transformation of thinking indicated above. I have to start at that point at which I actively experience how thinking dies in my everyday cognition. I actively seek and actualise the time and place where thinking dies. This sought-after “cross” and “tomb” of thought is a pictorial expression for this process of bringing to consciousness the sacrificial death process that the living being of thinking undergoes in order to become available for our daily, normal, modern cognition. Any so-called “living thinking” that does not originate in this stage is but a self inflated, self-enjoyment of sorts. For me, this is a sacred place of the knowledge drama of true spiritual science. I really have to learn how to “put myself in this grave,” in order to become inwardly identified with thinking's passion. In so doing, I gradually learn to love death as I would love a good teacher and helpful friend of the path - as paradoxically as this may sound. Death is my helper and teacher because it teaches me how to free myself from the unconscious - and hence given - thinking, feeling and willing. For only out of death comes the resurrection of the spiritual soul, cognition, higher consciousness, and new social capacities. Therefore not only do I avoid “overcoming” death by any wilful act on my part, but I actually invite its presence and action. I experience death within the region of my own soul and life forces and learn to actualize it within myself and on myself. I learn to be active there, at the grave of cognition, wide awake, alert, and poised; I gratefully acknowledge and accept the death process of my soul and the tired, old, used, habitual self that it harbours. Death then is my helping master teacher and it shows me a way to the threshold that only it knows. Only there does the true, lucid, supersensible life begin to emerge.And now one has to imagine that one awakens gradually at dusk, into the twilight between worlds, and increasingly draws near to one‟s “night-being.” This being is indeed a being that dwells in another dimension of reality. This reality, in comparison with ours, is “super real,” so intense and full of life and substance that our daily consciousness immediately fades away, sinking into deep unconscious sleep, when we encounter it. (This happens, after all, each night). The living being of death is the only power that can transform the power of cognition and can awaken far deeper forces of awareness than we possess in ordinary consciousness. Now, because one has befriended death, one can intensify one‟s powers of wakefulness, while at the same time lowering somewhat the intensity of this “super-reality” of the spiritual, and thereby consciously wake up within the abysmal depth of supersensible reality. There one experiences a birth of one‟s Spiritual Self that, as Steiner put it, “comes to meet you from the grey abyss of the spirit.” Yes, this place is indeed grey-black to begin with, if thought, discovered, and explored consciously. Later it lights up and the great celebrations can begin. But the way there is difficult and somewhat hazardous.Obviously, like in the earthly world, a newborn spirit baby needs grownups to tend for it, feed it, and serve as living examples of the faculties it has to develop as its matures. This is also the case in the supersensible realm. Thus, in the spiritual world we find the Higher Self, in its etheric (living, radiant) garment, as mother-father-midwife and teacher. As the “firstborn” of all humans to achieve the ultimate goal of earthly evolution, this Higher Self being is the one who can best teach us what we are going to become. He/She is the great teacher of future becoming, and an expert master of the mysteries of the “die and become” processes. In and through him/her, our newborn baby Spirit Self can safely learn to stand up and walk, talk, think, and learn to experience and gradually come to regard itself as an independent “I” in the midst of supersensible reality.Now it will be our no less difficult task to learn how to bring together and bridge both sides of our two selves - the “day-self” and the “night-self” - to coordinate and link them into relations of mutual recognition, help, and co-operation, because we want to realise a new cultural life, new communities, and a tri-sector social order on the earth as humans in the age of the consciousness soul. The Higher Self is the model of all true future community, and the centre around which already in the course of this age, human beings will learn to come together in the spirit of true cooperation, love, and freedom.In Search of the Appropriate Language of the SpiritualHow can spiritual experiences and results of spiritual research be adequately communicated?You touch here on one of the most painful wounds of a spiritual scientist! Spiritual research is a living, most dynamic, initiatory process. But then it must be communicated… If communication is done via living talk - dialogue - in a suitable soul atmosphere of true love and trust between humans, it is still possible to convey something of the true experience and reality involved. When it comes to the written text, however, things become difficult indeed. Texts, as Paul and Steiner said, kill the spirit. This is, of course, necessary, as I indicated above, because transforming death in our age is a prerequisite of wide-awake spiritual cognition. And, of course, writing is still necessary as a means of keeping records in memory. However, the written, dead word must be constantly resurrected, and this can only occur if social life becomes actualised as living event, in the intimate, dialogic sharing of life experiences. That which is most important can only be communicated from one human heart to another, and what is written should only function as a reminder: “there, see, there‟s a new possibility for experience, dialogue, event. Now forget the book and begin to live the true life…”We are ripe enough today to be able to experience how inter-human dialogue in itself is already a spiritual reality. But we are still afraid to go to the place of uncovering our true voice, because we know that if this develops, we may enter into true initiation processes and events. Many still fear this, although they may write or speak a great deal about it! I am actively engaged in the problem of how dialogue can become an essential life-giving element of spiritual research and its various applications in social and cultural life.With what hopes are you looking to the future?It became clear to me that since the beginning of the 21st century the new impulse of the Time Spirit (also called“Michael” in spiritual science) relies on our being able consciously to unite the earthly spiritual endeavours, asinherited physically from the last century, with the supersensible stream of the living Time Spirit, which has gone through great transformations in the course of history since Steiner‟s death in early 1925. First of all, our spiritual work will only become relevant for this wholly new century if and only if we learn to actualise living human and spiritual experience and research of the truly living event of becoming. Secondly, the new work can only spring to life via the periphery. Centralised organisation is today absolutely materialistic, no matter what nice spiritual words and phrases we may choose. In smaller and greater connections, the updated, currently developing and creative spirituality of the time spirit has sown the seeds of the future on the whole planet during the course of the 20th century. As long as the “centre”- all centres, starting from my small dictatorial ego - dominates social and spiritual life, the other spirit of our time, the opposing and hardening spirit, will continue to be satisfied with us, as he was tragically the case during the course of the 20th century. Resurrection forces, the harvest of the 21st, will grow and mature only through self-less, decentralised, global, “peripheral,” cosmopolitan, and all-encompassing human capacities and institutions. This will be worthy of the second century of the present Michaelic age.This means, therefore, that many important ideas and many personalities from all corners of the earth and from unexpected cultural, social, national, and economic peripheries will become “central” bearers of true future impulses, and that we, the western-centrists, will have to listen to our own decentred selves, if the calamity of Western, Euro-American civilisation of the 20th century would not be repeated on a global scale in the 21st.Let us be open, quick, humble, networked, very flexible, and prompt with our esoteric faculties and our social and cultural institutions, because “He comes as a thief in the night,” and we are still fast asleep. Then we will have our hands full to integrate our re-enlivened creative work with the many strong, new social and spiritual forces that we can already meet in ourselves everywhere.(Excerpts modified from the original German interview of Dr. Ben-Aharon by Thomas Stöckli, “Das Goetheanum” no. 7/2001, Dornach, Switzerland. Published in a slightly different form in the 2nd edition of „The New Experience of the Supersensible.‟) 

Das Christus-Ereignis des 21. Jahrhunderts

Dr. Ben-Aharon

(Übersetzung R.Rathner, O.Rehm)

Vortragsübersicht Mein neues Buch “The Event in Science, History, Philosophy &; Art“ untersucht jene Anzeichen in der zeitgenössischen Wissenschaft, im Gesellschaftsdiskurs, in Philosophie und Kunst, die auf das kommende Geist-Ereignis1 vorausweisen. In meinem Colmar Vortrag von 2007 (Frankreich) wurden die zeitgenössische Philosophie und die Geisteswissenschaft einander gegenübergestellt (nachzulesen auf meiner Web-Seite).
Dieser Abschnitt in meiner Arbeit begann um das Jahr 2005. Die Jahre 2007 bis 2009 markieren den Zeitraum einer bedeutungsvollen Veränderung. Ich wurde der Entstehung ganz neuer geistiger Möglichkeiten gewahr. Seit 2010/11 arbeite ich daran, einige dieser Möglichkeiten im Laufe dieses zweiten Jahrzehnts des 21. Jahrhunderts zu verwirklichen. Und es wird unter diesem Gesichtspunkt von großer Bedeutung sein, dass ganz bestimmte Ergebnisse bis 2015/2017 erzielt werden. Die Aufgabe besteht darin, neue Erkenntnisfähigkeiten und Werkzeuge zu schaffen, um die mächtigen schöpferischen Kräfte des kommenden Geist-Ereignisses in angemessener Weise ergreifen, vergegenwärtigen und im sozialen Leben richtig anwenden zu können. Um diesen neuen Impuls in der richtigen Weise verstehen zu können, bedarf es der folgenden historischen Perspektive. Der Übergang vom 20. in das 21. Jahrhundert Während der ‘80 und ‘90 Jahre des letzten Jahrhunderts war ich bestrebt, mit den Erkenntnismethoden und Werkzeugen der Geisteswissenschaft zu erforschen, was mit dem Menschheits-Selbst2 (dem Christus) im 20. Jahrhundert geschehen ist. Ich fühlte, dass ich massivste Hindernisse und Schwierigkeiten zu überwinden hatte, um das Menschheits-Selbst überhaupt zu finden. Ich konnte nicht einmal den ersten realen Erkenntnisschritt in der ätherischen Welt tun, ohne mir nicht zuvor einen Weg durch viele gefährliche Hindernisse und „Minenfelder“ gebahnt und gesichert zu haben. Die menschliche Geschichte des letzten Jahrhunderts hat das Geist-Ereignis des Menschheits-Selbstes mit massiven Wällen aus den erbittertsten Zerstörungskräften umgeben und damit überdeckt. Darüber hinaus stellte man am Ziel angesichts des Menschheits-Selbstes fest, welches das wahre Selbst unserer Menschheit ist, wie stark dieses Selbst verwundet, ja, fast vollständig gelähmt ist. In bemerkenswerter Umkehrung der eigenen Erwartungen, nach welchen man gekommen war, um getröstet und geheilt zu werden, fand man nun heraus, dass man aufgerufen war, selbst Tröster und Heiler zu werden. Man erkannte, dass das Menschheits-Selbst um unsere Hilfe bittet, da im letzten Jahrhundert nicht nur die physische Existenz der Menschheit und der Erde bedroht war, sondern tatsächlich auch ihre spirituelle Existenz. Aber die gute Nachricht ist, dass man heute feststellen kann, dass das Menschheits-Selbst eine neue Aura entwickelt hat. Wenn wir die Ursache dafür suchen, finden wir, dass Menschen als Ergebnis der Katastrophen des 20. Jahrhunderts begonnen haben aufzuwachen. Diese Aura ist Ausdruck der guten Taten von unzähligen Menschen seit den ‘60er Jahren. Diese Taten strömen aus der größeren Bereitschaft, unsere Herzen und Gedanken zu öffnen, weil wir erlebt haben, welch unbeschreibliches Leid die Menschen und die Erde im 20. Jahrhundert durchgemacht haben. Wenn man heute das Menschheits-Selbst beobachtet, wird man gewahr, dass es umgeben und getragen wird durch die Ergebnisse der vielen liebenden, sorgenden und heilenden Taten an Menschheit und Erde. Man fühlt sich ermutigt, die menschlichen Fähigkeiten vorzubereiten, die erforderlich sind, um die kommenden großen Herausforderungen zu meistern, welche der Menschheit durch das Ereignis des 21.Jahrhunderts bevorstehen. Dem jetzigen Zeitalter entsprechend besteht allerdings die große Wahrscheinlichkeit, dass das höchste Gute, das uns offenbar wird, in sein völliges Gegenteil umgekehrt wird, falls es nicht mit vollem Bewusstsein zum genauen Zeitpunkt seiner Offenbarung und seines Geschehens gesehen, ergriffen und verstanden wird. Die Herausforderung des Geist-Ereignisses des 21. Jahrhunderts Berücksichtigt man die Natur unseres Zeitalters und die Geschichte des letzten Jahrhunderts, dann müssen wir uns der realen Herausforderung, der wir im 21. Jahrhundert entgegengehen, in vollem Umfang bewusst werden. Ich möchte die Herausforderung in folgender Weise darstellen: Wird es uns gelingen, in der Zukunft so proaktiv zu werden, dass wir das Geist-Ereignis im Herankommen und im Geschehen erfassen und nicht erst, wenn die Umkehrung und die daraus folgenden Katastrophen geschehen sind? Kann uns das Geist-Ereignis in Echtzeit bewusst werden und können wir es mit vollem Bewusstsein vergegenwärtigen, während es stattfindet, oder werden wir wieder erst aufwachen, nachdem wir die schmerzvollen Folgen seiner Verwandlung in das Gegenteil erfahren haben? Haben wir im 21. Jahrhundert überhaupt noch die Option, blind am Geschehen vorbei zu gehen, um nach dem Absturz wieder zu genesen wie im Falle des letzten Jahrhunderts? Das Zentrum der Kräftewirkungen, die von der Zukunft her in die Gegenwart strahlen und hereinströmen, kann in einem „Ort“3 in den kommenden Jahrzehnten dieses Jahrhunderts lokalisiert werden. Dies ist das kommende (Christus-)Ereignis des 21. Jahrhunderts, eines neuen und machtvollen kreativen Ausdruckes des wahren Menschheits-Selbstes. Der „Ort“ dieses Geist-Ereignisses im 21. Jahrhundert muss von immer mehr Menschen aufgesucht werden, heute und in der nahen Zukunft. Ohne diese Aktivität wird es der Menschheit nicht möglich sein, ihre wahre Aufgabe im Laufe des 21. Jahrhunderts zu erfüllen. Die Menschheit hat bereits einmal das Geist-Ereignis verpasst und es auf tragische Weise in sein Gegenteil verwandelt in den so entscheidenden Jahren vor der Mitte des letzten Jahrhunderts. Wir sollten uns bewusst in den nächsten Jahren und Jahrzehnten vorbereiten, damit sich dieses Versäumnis und die damit verbundene Umkehrung im gegenwärtigen Jahrhundert nicht wiederholt.

Bücherliste von Dr. Y. Ben-Aharon – englisch– „The Event in Science, History, Philosphy and Art“, 2011, Virtualbookworm.com
– „America‘s Global Responsibility“, 2004, Lindisfarne Books
– „The Spiritual Event of the 20th Century“, 1993/96/2001, Temple Lodge Publishing
– „The New Experience of the Supersensible“, 1995/2007, Temple Lodge Publishing
Bücherliste von Dr. Y. Ben-Aharon – deutsch– “Die globale Verantwortung der USA“, 2004, Flensburger Hefte Verlag
– “Die neue Erfahrung des Übersinnlichen“, 1997, Verlag am Goetheanum
– “Das spirituelle Ereignis des 20.Jahrhunders“, 1996, Verlag am Goetheanum

Die Bedeutung der Heiligen Nächte von 2011Vor den Toren von 2012 - Michaelische Weihnachtsbotschaft 

„Innerhalb von 30 Jahren werden wir die technologischen Mittel haben, übermenschliche Intelligenz zu erzeugen. Kurz danach wird das Zeitalter der Menschheit zu Ende sein [...] Ich halte es für angemessen, dieses Ereignis als eine Singularität zu bezeichnen. Es ist ein Punkt, an dem unsere Modelle aufgegeben werden müssen; eine neue Wirklichkeit herrscht dort ... Und doch: wenn es dann endlich so weit ist, wird es wohl eine große Überraschung und ein noch größeres Unbekanntes sein“. (Vernor Vinge, The Coming Technological
Singularity 1993)“Es handelt sich nicht darum, was geschehen wird, denn es wird mit Sicherheit geschehen –sondern darum, wie es geschehen wird; wie man mit diesen Dingen umgehen wird. DieVerschmelzung von Menschen mit Maschinen wird ein großes und bedeutendes Problem für den Rest der Erdenevolution“. (Rudolf Steiner, 1917)1

Liebe Freunde,In dieser Weihnachtszeit fühle ich mich tief bewegt beim Gedanken daran, was jetzt auf die Menschheit zukommt und was in den kommenden Jahren und Jahrzehnten auf sie zukommen wird. Zu sagen, dass wir in einer Übergangszeit leben, ist ein Klischee, denn jede Zeit ist eine Übergangszeit. Und besonders in unserer Zeit, wo oftmals gewichtige Entscheidungen an kritischen Gabelungen unseres Weges in die Geschichte von uns verlangt werden, will ich nicht behaupten, dass der gegenwärtige Übergang bedeutender ist als andere, die wir im vergangenen Jahrhundert erfahren haben.Lasst uns, eingedenk dieser Vorbehalte, der harten Tatsache ins Auge sehen, dass unsere Zeit nicht still steht – gerade unsere Zeit nicht! Ihre innere Qualität und Intensität verändert sich zusammen mit ihrer äußerlichen, wahrnehmbaren Beschleunigung.Viele erforschen die Beschleunigung unserer Zeit; man kann sie am wissenschaftlichen und technischen Fortschritt ablesen. Transhumanisten und Singularianer1 Rudolf Steiner, 25.11.1917, in: Individuelle Geistwesen und ihr Wirken in der Seele des Menschen, GA 178, S. 219, verkürzt zitiert) sprechen vom Gesetz der exponentiellen Beschleunigung der technischen Entwicklung,das die Epiphanie der erwarteten technischen Singularität noch vor der Mitte unseres Jahrhunderts herbeiführen soll. Aber wie steht es mit dem Prozess der innerlichen Ätherisation, der Reifung und Erfüllung des menschlichen und spirituellen Lebens unserer Zeit? Und was will unser Zeitgeist – den die Geisteswissenschaft auch unter dem Namen „Michael“ kennt – uns aus einer objektiven übersinnlichen Sicht über unsere Zeit sagen, über Seine Zeit? Wenn wir heute Seiner Botschaft lauschen, hören wir das folgende, und wir erleben,wie es sich gleichzeitig in zwei einander ergänzende Richtungen wendet.Michael weist energisch auf den kommenden, neuen, zentralen Christusimpuls und auf das Ereignis des 21. Jahrhunderts, das sich, noch unsichtbar, schon seit einigen Jahren zu regen beginnt und das in den kommenden Jahrzehnten immer aktiver und aktueller werden wird. Man kann heute die ätherische Welt nicht betreten, ohne in der machtvollsten und intimsten Weise auf dieses „Ereignis“ aufmerksam zu werden– dieses Ereignis, das mächtige Strömungen und Wogen in der ätherischen Welt von Osten nach Westen, vom Süden nach dem Norden und umgekehrt fließen und kreisen lässt und dabei die mächtigsten und kreativsten Wesen und Kräfte zu einem großartigen, kosmisch-irdischen Bilderteppich verwebt. Etwas unendlich Bestärkendes und Kraftgebendes liegt in dieser Vision und lässt uns fühlen, dass wir gestützt und getragen sind von den kreativen Kräften, die ständig die Evolution der Menschheit und der Erde mit Nahrung und Lebenskraft versehen.Dem genaueren Blick wird deutlich, dass die Michaelkräfte gegenwärtig an zwei großen Vorhaben arbeiten: einem, das sich in der unmittelbaren Gegenwart und in der nahen Zukunft vollzieht, und einem zweiten, welches das zentrale „Ereignis“ des21. Jahrhunderts vorbereitet. Als erstes sehen wir, wie sie sich aus dem ganzen Kosmos versammeln und Mengen kreativer Samen für die Inspiration auf die Erde herabregnen lassen, die der Menschheit gegenwärtig und in naher Zukunft zugute kommen sollen. Diese Samen hätten das Potenzial, alle Felder und Aspekte unseres Lebens zu heilen und umzuwandeln,wenn wir sie bewusst ergreifen und in unserem sozialen Leben umsetzen wollten.(Die Arbeit unserer Schule kann – wenn ernsthaft und intensiv betrieben – als einerster bescheidener Versuch aufgefasst werden, die Fähigkeiten zu entwickeln, die wir brauchen um aktive Mit-Schöpfer dieser Kräfte zu sein.)Zum Zweiten werden wir einer immensen Operation gewahr – man kann sie nur als eine „Generalmobilmachung“ bezeichnen – , die den Boden für eine geplante zweite Inkarnation des Zentralkommandos und der Kampftruppen der Michaelströmung in einem späteren Zeitpunkt unseres Jahrhunderts vorbereitet. (Entschuldigt bitte die militärischen Metaphern.) Sie erzeugt eine völlig neue Strömung der Geisteswissenschaft auf der Erde, sowohl der Form wie dem Inhalt nach. Die Ermöglichung dieser zweiten Inkarnation hängt völlig an unserer jetzigen und künftigen Arbeit auf der Erde, das heißt: an der freien, individuellen Aktivität und Kreativität eines jeden von uns. Menschen, die ernsthaft streben, Geisteswissenschaft im Sinn von Freiheit und Kreativität zu pflegen, sollten sich jetzt und in den kommenden Jahren und Jahrzehnten darauf vorbereiten. Nur so kann der menschliche Boden dafür vorbereitet werden, diesen zweiten Michaelimpuls zu empfangen.Aber im Anblick dieser immensen Vorbereitungen werden wir auch gewahr, wie Michaels Blick streng und warnend wird wenn er sich auf die gegenwärtigen Menschheitsangelegenheiten auf der physischen Erde richtet. Er will uns aufmerksam machen: Wenn die neuen kreativen Strömungen und Wogen, die vom Kosmos zur Erde fließen, nicht ergriffen, verstanden und mit vollem menschlichem Bewusstsein in Echtzeit umgesetzt werden, bedeutet das nicht bloß dass einige sich nicht so auf der Erde inkarnieren, wie sie sollten und gesollt hätten. Der Entwicklungsstrom der Geisteswissenschaft auf unserer Erde kann durch Fehler der Menschen geschwächt,verlangsamt oder auch aufgehalten werden, aber die Evolutionsimpulse – auch der Christusimpuls – werden nach dem objektiven Zeitplan der Evolution gegeben. Das bedeutet: Werden sie nicht bewusst ergriffen und richtig umgesetzt, so können ihre höchst produktiven und segensreichen Kräfte in ihr genaues Gegenteil verkehrt werden. Im 20. Jahrhundert ist das schon so geschehen.Aber es ist vor allem die Aufgabe der Geisteswissenschaft, der Menschheit den Christusimpuls zum Verständnis zu bringen, ihn zum Erlebnis werden zu lassen, und ihn auf allen Lebensfeldern in Echtzeit zur Wirkung zu bringen. Wenn die Geisteswissenschaft in den kommenden Jahren und Jahrzehnten auf der Erde nicht in richtiger Weise gepflegt wird, wird die Menschheit nicht imstande sein, das Geistereignis des 21. Jahrhunderts zu ergreifen und es bewusst umzusetzen. All die gewaltigen Michaelischen Vorbereitungen, die jetzt in der Ätherischen Welt unterwegs sind, werden sich dann nicht zur rechten Zeit auf der Erde inkarnieren können.Wieder, wie schon im 20. Jahrhundert, könnte dann auch im 21. eine tragische Umkehrung des Christus-Ereignisses stattfinden, jetzt aber in noch viel größerem, globalem Maßstab.Michaels Blick zu erfahren entfacht in uns einen Drang, die Tiefe unserer Herzen zu durchforschen, die Verpflichtungen, die wir auf uns genommen und die Versprechen,die wir uns und unserer Welt gegeben haben, zu betrachten. Das ist die zweite Front,der wir uns gegenüber sehen: unsere Stärken, die sich mit unseren Schwächen verweben, unser kosmisches Werden, unsere kosmischen Aufgaben mit unseren irdischen Begrenzungen, Ängsten und Unsicherheiten. Und wenn wir diese beidenAspekte unserer menschlich/kosmischen Natur zusammenweben, erfahren wir eine immense Ermutigung, uns zur aktiven und kreativen Begegnung mit dem kommenden Christus-Ereignis zu rüsten. Wir dürfen uns dann dem Jahr 2012 und den kommenden Jahren und Jahrzehnten mit Mut, Liebe und Zuversicht nähern, im festen Wissen dass wir nicht allein sind und dass wir gemeinsam mit den unsichtbaren Heerscharen unserer kosmischen Geschwister, unserer menschlichen Freunde und Partner den kommenden Wogen in unserem menschlichen und sozialen Lebenwachsam und kreativ entgegensehen können, sie erfahren, verstehen und unsvergegenwärtigen können.

Dr. Yeshayahu Ben-Aharon(Übersetzung: Hellmut Fischmeister/Ulrich Morgenthaler)

Een deel van deze voordracht is in het Nederlands vertaald en is in dit artikel opgenomen.

update 08-11-2013 nieuw boek:

Spiritual Science in the 21st Century: Transforming Evil, Meeting the Other and Awakening to the Global Initiation of Humanity

In these lectures, with topics ranging from postmodern philosophy and artificial intelligence to education and global politics, Ben-Aharon discusses the most profound happenings of our age with love, humor, insight and brilliance. His experience with the living source of the Spiritual Event of our times, has culminated in the research expressed in these lectures. Listening to their inner rhythm and intensity, we can also experience the heartbeats of our Time Spirit. We can intimately take part in the becoming process and the emergence of new ideas, encouraging us to become more free and creative in our own lives. This makes the collection one of Ben-Aharon's most accessible books. He discusses: 1. The Singularity, Ahriman's kindergarten, and the Spiritual Event of the 21st Century. 2. The reversal: how to creatively transform our antisocial forces. 3. The working of Spiritual Beings in America, Central Europe, Scandinavia and Israel 4. The transformation of education and new impulses for the Waldorf movement. 5. Israel's diverse culture in the midst of the clash of civilizations. 6. How can the new Christ Event break through our habitual patterns and our hardened thinking, feeling, and willing? 7. The mission of the anthroposophical movement in the 21st century.

added 27-6-2014
Interview with Yeshayahu Ben-Aharon Ph.D. 
June 9th, 2013 in Fargo, ND, during the workshop "Spiritual Scientific Tasks of 2013" with Dr. 
Ben-Aharon 
By Rich Grams of LaCrosse, WI 

RG: Can you characterize Ahriman for us? 

YBA: “Ahriman uses the Christ’s forces for his purposes. This is his main job..turning Michaelic 
intelligence into Ahrimanic intelligence. God appointed him to do this work and Ahriman is a 
good servant. He is becoming the god of this civilization, the god of this earth; this is Ahriman. 
We can only overcome Ahriman if we know him and understand him. (We must) ...appreciate 
the people, creative and fantastic people who work for him. The greatest human spirits, the 
greatest humans are working for Ahriman today.” 

RG: Is it this understanding of Ahriman that led you to create Michaelic Yoga? 

YBA: “This (Yoga) is the concept that Steiner uses for working with the Philosophy of Freedom. 
Forget about the yoga name as such. The important thing is that modern consciousness is the 
starting point for this spiritual development. Anthroposophy can start directly from our day to 
day thinking, perceiving, feeling, willing consciousness. This is the new way, the middle of the 
day, the noon way. It’s not instead of the traditional meditation; we still need it (traditional 
practice). But from that moment on when Anthroposophy became socially creative and engaged 
(traditional practice) was simply not enough. Steiner needed a spiritual path that people could 
engage in the middle of life; in social activity itself, in the market, in meeting with one another. 
There were many Anthroposophists and pupils of his who had been meditating and studying for 
twenty years but couldn’t face another human being in a positive way.” 

RG: What about the school you have been talking about. The Global School of Spiritual 
Science? 

YBA “There is only one school. The school of Spiritual Science founded by Rudolf Steiner. This 
is my way of contributing to this school. It’s not my school but the Michaelic school. So much is 
taken for granted when you go to hear the first class. There is a whole background of spiritual 
development that is taken for granted. Reading the First Class is like taking the flower without 
taking the whole organism. We have to create our own whole living tree. And then develop 
organically the faculties that will bring us to the level of the First Class. It’s not a flower that you 
can consume up there in the clouds of anthroposophical imaginations once a month. It’s a hard 
work that you do with your colleagues and friends to develop the basic faculties. That’s where 
the root is, in the “Philosophy of Freedom”. If the root is not “The Philosophy of Freedom” then 
the modern consciousness of creativity and freedom will never be developed.” 
  

RG: What is The Global Event College? 

YBA: “The Global Event College is built from a faculty of 14 Anthroposophist from different 
fields.; teachers, physicians, scientists who are struggling to deepen Anthroposophy to such an 
extent that it will be able to speak the language of contemporary culture and science. (By this 
deepening at the roots) you create something that can use the best forces of modern culture to 
present Anthroposophy (which then) comes from the same best creative forces which come from 
the spiritual world. (Contemporary scientists) don’t understand that these forces come from the 
spiritual world. Anthroposophists could have understood but they were busy studying the same 
Anthroposophical stuff that was given a hundred years ago. They couldn’t have cared less what 
people do in the world.” 

RG: What then is the relationship of the traditional Anthroposophical material to the Philosophy 
of Freedom? 

YBA: “He (the Anthroposophist) finds a way to the source directly through his thinking and 
perception. He comes to Imagination, Inspiration and Intuition directly from our daily common 
consciousness by intensification and enhancement of the very thinking in which we are now 
conversing. It’s the very thinking in which we are now conversing that leads him to Imagination, 
Inspiration and Intuition. It’s not the meditation that he’s doing in his room in which he shuts off 
the senses, shuts off thinking. It’s not the practice of meditation that leads after many 
incarnations to Imagination, Inspiration and Intuition. This is important! The time factor. 
Traditional meditation builds forces for the future. There are of course existential foundations 
and benefits of meditation to be used as a human in our time, I know this. But the cognitive 
forces that develop in meditation were developed through many incarnations and continue to 
develop until I reach the higher stages of cognition but meanwhile I am socially active with my 
ordinary thinking and drives and desires and interests and egotisms. That’s where the need is for 
the new yoga practice. “The Philosophy of Freedom” is about the transformation of thinking as it 
is. You come to be creative spiritually through thinking and perception in daily life. 
You don’t wait until the next incarnation for the fruits of your meditations because you have to 
do something in social life now. You want to become a teacher, you want to be a physician, you 
want to meet other people. What do you do? Do you tell them I have to meditate until I reach 
Inspiration and Intuition or I will not be able to deal with my ego or the conflict with you? I have 
to have the ability to experience you now. Because modern people are thinking people, socially 
engaged people they can hear about the new yoga as based on the “Philosophy of Freedom” and 
pure perception and pure thinking will develop.” 

RG: You spoke of the “Noon Meditation”. What did you mean by that? 

YBA: “In the middle of the day I am facing our Ahrimanic institutions, my intellect, my egotism, 
your egotism... we are in the midst of the modern condition. Here I have to have the power to 
transform my thinking in the moment of the event. I cannot wait and say ‘OK. I can do nothing 
with this meeting with you but I will work through it in my meditation and karma will work it 
out. 
  

RG: What is the technique for interrupting during the day our own sensory, cognitive process so 
that we remain capable as spiritual entities and functional as social beings? 

YBA: “Stopping the intellectual instinct. It has become instinct in our constitution, the brain 
bound Ahrimanic intellect that is controlling our cognitive processes. The mind soul which 
developed in the fourth cultural epoch has become instinctive in us. Now we live in the age of 
the consciousness soul. The mind soul has become unconscious in us and everything that is 
unconscious is ruled by other forces. So when I enter the workshop of my mind consciously with 
the consciousness soul I find Ahriman there. He is the one who has automatic answers to your 
questions. He is the one who will react to the meeting with other people. That’s where my basic 
instinct to criticize you, to judge you, to work from my habits, from the knowledge that I have 
acquired in my life and see nothing new in the event of the meeting comes from. 

RG: Is this something more than just self-awareness? 

YBA: “Oh yes. Much more than self-awareness. It’s a real war with myself and with Ahriman, 
with the whole materialistic culture in which I have to save my soul and save the moment from 
the meeting with my intellect. It’s not being aware that I am being intellectual its being able to 
stop the machine from working and instead create a living spiritual process in the moment which 
will let me perceive you in a pure way without intellectualizing you, explaining you, judging 
you. I have to experience you. I have to put a stop to the machine. To put it out of order at least 
for a moment. In a twinkling of an eye we will be changed. In the event itself. It’s not something 
you know in advance. What you know in advance you will never meet. 

RG: Is this part of the reason why the progression into the consciousness soul is so difficult? 

YBA: “Yes. Because the consciousness soul either transforms the intellect, which can only 
happen through conscious confrontation, or it enhances it incredibly, even to infinity. When the 
consciousness soul serves the intellect it adds all the spiritual forces to the intellectual soul which 
is controlled by Ahriman. 

RG: Should a person who is really striving for the consciousness soul have a different inner 
experience that they are really able to recognize when they have made that moment happen? 

YBA: “Of course. You enter into your body, You enter into your brain and you find it occupied. 
You are not the master in your own thinking process, perceiving process, memory process. All 
those things that you say ‘I think, I judge, I criticize’ and it's not you. Now you see it’s Ahriman 
sitting there and he’s running the whole operation and you have to confront it. It’s as real a 
confrontation as I have with you here. 

  

RG: This sounds like a really concrete picture. Can a person can really depend on that picture 
being there? 

YBA: “Yes. It’s a war. You are facing an immense power who is by magnitude of thousands 
more intelligent and clever than yourself. He has gained mastery over all cosmic intelligence that 
is here on the earth. He is using it since the beginning of the Michaelic Age, a hundred years or 
more. There is no way you can win this war unless you bring in new forces of love and the Christ 
forces. 

RG The Christ event started when? 

YBA: “The Christ event started in the 1930’s but it was completely overshadowed by the second 
world war and then started to emerge again in the 1960’s and 70’s. The event starts 1933 -1945 
and also Hitler starts at the same time. I read Steiner speaking about those years and said to 
myself ‘How can this be?’ I look at history and in those years Hitler and Auschwitz and Gulag 
and Stalinism appeared... how it (the Reappearance of the Christ in the Etheric) has reversed 
itself to create the most radical era. There was never such a reversal of what happened in the 
spiritual world and what happened on the earth as in those twelve years (1933 – 1945). 

If you want to find the Christ Event you have to start at the end of the twentieth century and then 
go backwards. You know He’s there but He is surrounded by the blackest, evil forces. You have 
to go through this cloud yourself, with your heart. It’s the most wounding, painful process 
imaginable. You cannot do it alone without great spiritual help. Then you see what He (Christ) is 
doing in those years. How He is working to transform evil in those human beings who are 
committing the greatest evil that humans have created on the earth. So the first reappearance was 
reversed. Ahriman is not only covering but is reversing (the Reappearance). 

This is what brought me to the Singularity because the next great covering and reversal of the 
Christ event is connected to the Singularity. It’s not going to be another war like the second 
world war. It’s not about Auschwitz and the Gulags but great efforts are now underway to make 
sure that when Christ appears again... I should say when a new emphasis is given... He doesn’t 
disappear, He is always there... that there will be a reversal of the new revelation as there was a 
reversal of the first one. I recognize that the Singularity is part of this reversal. 

RG: This is a big, big idea!! 

YBA: “In the book ‘The Event in Philosophy, Science, History and Art’, my new book, the 
second chapter is about the Event in history. There I present the discovery that the “Ur 
phenomena” of modern history is the reversal. All good spiritual impulses are reversed. This is 
the rule, not the exception. This applies to great historical moments and to all our personal lives. 
The good is reversed to its opposite. Good intentions, good ideas when they are realized on the 
earth they are reversed. 
  

RG: That seems to be what’s happening in world events and in our personal lives. 

YBA: “Yes. First you have the Christ event then you have capitalism reversed, socialism 
reversed, nationalism reversed and you get the three great beasts of Capitalism, National 
Socialism and Bolshevism. They cover the Christ but they also use His forces. 

RG: So now one has to reverse the reversal? 

YBA: “Exactly! Steiner said that he created Anthroposophy out of natural science.... out of the 
given. Take the given modern life and turn it into spiritual science. Once it is created you can use 
it but then you are a consumer but we must be producers of spiritual science. Steiner produced 
spiritual science all his life and he expected his co-workers to produce spiritual science from 
scratch from brute nature, from raw materials. But the raw material is your life. It’s not to repeat 

the finished product that someone else has already created. We are to learn from Steiner how to 
create spiritual science not to repeat his created finished forms. 

YBA website: http://www.event-studies.org

update:Towards the centennial oFoundation ConfSince Rudolf Steiner’s death and the death of anthroposophy as an incarnated living spiritual being, this building process could continue to develop only in the spiritual world. This is the real esoteric substance of the continual living supersensible stream that flows without interruption since the Christmas Foundation conference. In this stream alone we can find the forces leading up to- and beyond- the centennial of the Christmas Foundation Conference 1923/4-2023/4.

The meaning of this Centennial will become clear if we listen to what Rudolf Steiner says about it in the present. When asked about the relevance today of what he told Johanna von Kayserlingk at his cremation ceremony, he confirms the first part, but adds to it an intermediate sentence of great importance, on which the second part is conditioned: 
The first part as communicated by Johanna von Kayserlingk is this:
"I will return and reveal the mysteries, when I have succeeded in founding in the spiritual worlds an altar, a Kultstätte [a redemptive, healing, transformative process] for the humans souls…”.
Here he adds the following essential remark:
The first part of what I told Johanna von Kayserlingk, the creation of the alter and the Kultstätte as a process of transformation and healing for human souls, is accomplished in the etheric world since the 12 years,1933-1945.
However, concerning the second part, it must be emphasised that I would be able to return only when there will be found people on earth that are capable, first of all, to perceive consciously this altar and place of transformation through their individual spiritual cognition, and second, to implement it as a new art of community building, the Foundation Stone of the future anthroposophical community and school. Only if this is understood and accomplished, it is true to say that:
“Then I will come again. Then I will continue to reveal the mysteries."
Those striving to actualize the living becoming of anthroposophy in our time, are working together with us in recent years, to build the Foundation Stone of Anthroposophy as the future community of truly free humanity. The Foundation Stone is created when we succeed in founding this “altar”, this “place of transformation” for the human souls, on the earth; this however can only succeed if we are striving honestly to work as a community based on mutually supporting people, dedicated to this building process. Its not about having "imaginations", wishful fantasies and esoteric speculations; one must demonstrate the community building capacities as real human achievements her and now. And this is the central spiritual fact that alone would help us to achieve our goal for the first time after hundred years: this living building process of the new “Kultstätte”, that already exists and operates in the etheric world, can be brought down to the earth, this real Foundation Stone of Anthroposophy, can only be brought down and build on the earth in the 21st century, if we can consciously perceive the central spiritual event of our Michael Age as a whole: the Modern Christ Experience.

Since Rudolf Steiner’s death and the death of anthroposophy as an incarnated living spiritual being, this building process could continue to develop only in the spiritual world. This is the real esoteric substance of the continual living supersensible stream that flows without interruption since the Christmas Foundation conference. In this stream alone- a purely spiritual, supersensible stream- we can find the forces leading up to- and beyond- the centennial of the Christmas Foundation Conference 1923/4-2023/4.

To the development of this community I dedicate my contributions to the school of spiritual science in recent years.

The creative becoming of the school of spiritual science becomes now a creative community enterprise. It aims to make the knowledge drama of the modern Christ experience, which I realised at the end of last century, into a living community process; and the Christ being and becoming, the living etheric Christ in our midst, is the new centre, the very heart beat, of this Foundation Stoner of the new community. This means that the whole community of the school of spiritual science can from our time on, practically and creatively engage in the actual building and consolidation of its living Foundation Stone. This is the knowledge drama of spiritual science as a whole, based on the modern Christ experience, by means of which alone a community of really living anthroposophy can be created.

This past and future Foundation Stone, the living present knowledge dramatic performance and demonstration of how spiritual science actually becomes from its most elementary foundations, as a living, shared, community being: this has been demonstrated very successfully for the first time as a public performance by the faculty of the Global Event College in Forum-3, in Stuttgart, in the most crucial recent centennial, November 2017.

 erence 1923/4-2023/4
Deel
update 28-3-2023

Na een lange tijd van inactiviteit onzerzijds besteden we nu weer aandacht aan het nieuwste boek van Yeshayahu ben Aharon:

the twilight and resurrection of humanity- (met link naar een in NL vertaald nawoord uit dit boek)

the history of thr Michaelic Movement since the Death of Rudolf Steiner.

Aharon vat daarin samen wat hij sinds 1975 aan geesteswetenschappelijk onderzoek gedaan heeft.
(in dat nawoord).. Ik raad eenieder (met belangstelling voor het esoterische) aan dit gehele boek te lezen maar vooral dit nawoord. 

update 12-7-2023

Het voorwoord van betreffende boek kunt u hier lezen,

En de inleiding hier.

Towards the centennial of the Christmas Foundation Conference 1923/4-2023/4FacebookTwitterGoogle+Since Rudolf Steiner’s death and the death of anthroposophy as an incarnated living spiritual being, this building process could continue to develop only in the spiritual world. This is the real esoteric substance of the continual living supersensible stream that flows without interruption since the Christmas Foundation conference. In this stream alone we can find the forces leading up to- and beyond- the centennial of the Christmas Foundation Conference 1923/4-2023/4.

terug naar inhoudsopgave