antroposofie en apocalypse
Steiner, Maar niet alleen de mens ademt, ook de aarde ademt, hoewel op een andere manier. Wanneer de wintertijd in aantocht is, heeft de aarde met de kersttijd het diepst ingeademd, dan is de aarde ziel geheel in de aarde getrokken. ….de mens beleeft dit inademingsmoment van de aarde mee, wanneer de aarde haar ziel geheel in zichzelf heeft en als alle natuurgeesten uit de aarde kunnen komen en leven met de bomen die nu bedekt zijn met sneeuw, leven met de oppervlakte van de aarde, waar het water bevroren is. Wanneer de aarde zich omhult met koude, dan worden de geestelijke wezens in de aarde actief.… De natuurkenner zegt wij zaaien het zaad in de aarde, dat overwintert en ontluikt in het voorjaar weer. Dat zou allemaal niet gebeuren, als de natuurgeesten niet de geestelijke kracht van het zaad door de winter heendroegen. De geestelijke wezens, de natuurgeesten zijn het allerwakkerst, als de aarde haar ziel geheel heeft ingeademd gedurende de wintertijd, in de kersttijd. De geboorte van Jezus kan het best begrepen worden door het feit dat deze in de kersttijd, als de aarde haar ziel geheel in zich draagt, heeft plaats gevonden. (03)
De Christusimpuls schenkt in deze heilige nacht aan de mens in de diepten van de ziel die met het lichaam verenigd is, de geboorte van het Christuslicht.
De Christusimpuls werkt tijdens deze heilige nacht door tot in het etherlichaam. Er is een herinnering aan al het wereldleed v.h. afgelopen jaar. De geboorte van het Christuslicht in de ziel werkt in deze nacht door, tot het etherlichaam, waardoor een milde stemming ontstaat van medelijden om het wereldleed te kunnen dragen. Ook gaat er een schenkende geneeskrachtige werking van deze invloed uit.
De Christusimpuls schenkt in deze nacht aan het astraallichaam de eigenlijke kracht van de vrede, zodat licht en duisternis in de ziel en daarmee ook in het gehele universum met elkaar verzoend kunnen worden.
( In de gewaarwordingsziel wordt het lijden ondervonden en het verlangen gewekt hiervan vrij te kunnen worden.) De Christusimpuls geeft in deze nacht aan het ik van de mens de mogelijkheid om geestelijk zelfstandig en innerlijk vrij te worden van de oorzaken van het lijden.
De engelen zijn de mens behulpzaam bij de innerlijke ontwikkeling en geven imaginatie, inspiratie en intuïties als de mens door middel van gebed of meditatie een verbinding met zijn hoger Zelf zoekt. Ook geven zij het bewustzijn wat de reden zou kunnen zijn voor het karma wat de mens treffen kan. Tijdens deze heilige nacht is het de Christusimpuls die aan de mens de actuele kiem van de Angeloi schenkt als de mogelijkheid om zijn geestelijk bewustwordingsproces te gaan, zijn karma te verstaan het te vereffenen, tot kracht te komen om de hiermee verbonden moeilijkheden te overwinnen en zijn voorgeboortelijke ontwikkelingsimpulsen te herinneren.
De Christusimpuls schenkt de mens tijdens deze nacht de Manaskiem van de Archangeloi, waardoor de mogelijkheid vrijkomt met mensen vanuit een hogere wijsheid in gesprek te treden, geestelijk samen te werken in het tijd- perspectief van de heersende Aartsengel – nu is dat Michaël – en een gevoel ontwikkelen voor de verschillende kwaliteiten van de seizoenfeesten waarin die samenwerking steeds anders beleefd kan worden. Zelf ervaren wat je wellicht voor de ander betekende of pijn hebt gedaan-vergeven.
De mogelijkheid om door innerlijke ontwikkeling, de in de etherwereld geopenbaarde Christus te schouwen, door bemiddeling van Michaël. De Christus impuls schenkt de mens de Manaskiem van de Archai, waardoor de mogelijkheid vrij komt om de religieuze impuls van onze cultuur-periode uit de geestelijke-goddelijke wereld te ontvangen die een sprong naar een andere ontwikkeling mogelijk maakt. Michaël begeleidt de mens om uit eigen initiatief en denkkracht toegang te vinden tot de geestelijke wereld. Dat in de religieuze impuls van onze tijd waarvan de geesteswetenschap eveneens de uitdrukking is.
De boeddhische Christusimpuls schenkt aan de mens in deze nacht de actuele kiem van de Exousiai, die Christus met midzomer Zoroastrisch-Apollinisch ontvangen heeft om de Levensgeest- of Boeddhi-ontwikkeling mogelijk te maken. De Exousiai, de Elohim, de Machten of de Geesten van de vorm hebben wereld en mensheid geschapen. Zij zijn de scheppende geesten pur sang, staan in de scheppende kracht en zien pas achteraf of het goed was. Zij scheppen uit het niets (van het bekende) met de oerbeelden en de de oermaterie. “De Geest zweefde over de wateren”. Doordat de zeven Elohim zich verenigden met de Logos, waren zij tot de schepping van wereld en mensheid in staat. De Elohim hebben de mens zijn Ik-wezen geschonken. Alle hemellichamen in het universum hebben de vorm van de Exousiai, zij zijn het lichaam van de Triniteit als macrokosmisch mens zegt Steiner, doelend op de Triniteit van ons Zonnestelsel. De Christusimpuls schenkt aan de mens in deze nacht de Boeddhi- kiem van de Elohim om het etherlichaam te kunnen vergeestelijken in de liefde die de mensheid omvat en in de scheppende kracht van het beleven en tot stand brengen van kunst. Ook het zelf voortbrengen van idealen uit de geest uit het niets van het bekende en het hieruit leven, brengt de Levensgeest voort.
Uitspraak van het waterwezen Ecevit (“de Natte”) (05) : dat de kiem van de Elohim juist wordt geschonken in de nacht van het Oude jaar op het Nieuwe jaar. Met het Oude jaar kunnen we tot “geestherinneren” komen wat de kwaliteit en wezensgeaardheid van het afgelopen jaar was. Voor het Nieuwe jaar kunnen we tot “geestbezinnen” komen welke waarde we willen ontwerpen en welke idealen we willen verwerkelijken. Dat vraagt een zintuigvrij denken, een levend denken dat uit het niets van het bekende van de gewoonten of van de traditie scheppen kan.
De Christusimpuls schenkt in deze heilige nacht de actuele kiem van de Dynamis aan de mens om een hogere octaaf van de Levensgeest-of Boeddhi-ontwikkeling mogelijk te maken. De Dynamis, de Krachten of geesten van de Beweging, hebben het astraallichaam van dieren en mensen geschapen. Wat is kenmerkend voor de ziel? Wat is het wezen van de ziel? Dat is beweging. In de ziel word je innerlijk bewogen door de gebeurtenissen in de buitenwereld of door zelfgevormde gedachten. Niets is zo bewegelijk als de ziel; gedachten, gevoelens, en wensen wisselen elkaar in een hoog tempo af.De Dynamis zijn ook de wezens van het medelijden. Medelijden betekent dat je je in vrijheid openstelt om door de ander in de eigen ziel bewogen te worden. Bewogen door medelijden betekent dat je het leed van de ander je eigen leed ervaart. Niets werkt zo geestelijk vormend op het etherlichaam dan de kracht van het mededogen en het medelijden, het innerlijk meeleven uit compassie en het doorlijden van het lijden van de ander. Daarom zijn de Dynamis ook te begrijpen als de wezens die de mens helpen om Levensgeest in zichzelf te vormen. Als de ziel door medelijden persoonlijk wordt bewogen, wat Mani de mens leert, dan ondervindt de ziel de grootste loutering, die tot in het etherlichaam doorwerkt. De Christusimpuls schenkt aan de mens in deze nacht de Boeddhi-kiem van de Dynamis waardoor de zuiverheid van het onbewogen mededogen en de bewogenheid van het werkelijke medelijden kan ontstaan en het etherlichaam vergeestelijkt kan worden.
De Christusimpuls schenkt in deze nacht de actuele kiem van de Kyriotetes aan de mens om een nog hogere octaaf van de Levensgeest -ontwikkeling mogelijk te maken. De Kyriotetes. De Heerschappijen of de geesten van de wijsheid, hebben het etherlichaam van plant, dier en mens gevormd. Zij worden wel “de wezens van de scheppende jeugd genoemd en zijn wijsheid als uitstromend licht.De Christusimpuls schenkt tijdens deze nacht aan de mens de Boeddhi-kiem van de Kyriotetes, waardoor de Levensgeest als “wijsheid als scheppende deugd”in de mens tot wasdom kan worden.
De Tronen geven aan de mens het voorbeeld hoe de wil van de liefde tot offerkracht wordt. Na de dood ervaart de mens in de hemelse Saturnussfeer, als het woon oord van de Tronen, het wereldgeheugen van de kosmische wereld- geschiedenis. De Christusimpuls schenkt in de nacht aan de mens de Atma-kiem van de Tronoi waardoor de Geestmens als wilskracht van deofferende liefde in de mens tot bloei gebracht kan worden.
De Christusimpuls schenkt in deze nacht de actuele kiem van de Cherubim aan de mens om een hoger octaaf van de Geestmens- of Atma mogelijk te maken. De Cherubim of de Geestenvan harmonie geven aan de mens door middel van het karma de mogelijkheid om het eigenleven in harmonie te brengen met de kosmos. Voordat de mens incarneert, laten zij zien hoe de mens in de komende gebeurtenissen van het lot de mogelijkheid verwerft om weer in harmonie met de kosmos te komen. De Christus impuls schenkt tijdens deze nacht aan de mens de Atma-kiem van de Cherubim waardoor de Geestmens in de sociale kunst en de manicheïsche liefde om het boze om te vormen, in de mens tot groei gebracht kan worden.
De Christusimpuls schenkt in deze nacht de actuele kiem Seraphim aan de mens om een nog hogere octaaf van de Geestmens- of Atma-ontwikkeling mogelijk te maken. De Seraphim of de Geesten van de Liefde geven aan de mens de mogelijkheid om de allesomvattende liefde te ervaren en dan om de allesomvattende liefde werkelijk te kunnen zijn. In de wil om in samenklank te zijn met alle wezens en alle individue wilsrichtingen, in het volledige begrip dat ieder in zijn ontwikkeling een bepaalde wilsuiting heeft, kan de volledige liefde in het zijn van het universum beleefd worden. Dit is de hoogste religieuze impuls van de allesdoordringende en allesomvattende goddelijke liefde. Deze liefde te zijn is Geestmens te zijn.
Op 6 januari wordt de Christus tijdens de doop in de Jordaan mens. Christus is gekomen uit de sfeer van de Triniteit, boven de engelenhiërarchieën.(…) Na dood en opstanding maakt de Christus het mogelijk – ieder moment opnieuw, maar in de dertien heilige nachten in het bijzonder – dat de mens de Goddelijke kiemen van de engelenhiërarchieën in zich verwerkelijken kan om daardoor de Christus als de hogere samenvatting van deze engelenhiërarchiën in zich op te nemen, met de mogelijkheid hierdoor het pinkstervuur te ontvangen en te verwerkelijken, om daardoor een mens van de tiende hiërarhie van Vrijheid en Liefde te kunnen worden. Daarvoor worden heden de kiemen gelegd! (06)
Steiner verwoordt het als volgt: In deze kerstnacht zou er in onze ziel binnen moeten stromen het diep-menselijk gevoel van liefde, het gevoel dat tegenover alle andere krachten, machten en goederen der wereld, het goed, de kracht en de macht der liefde het grootste, het krachtigste, het werkzaamste is, In het hart, in de ziel, zou het diepe gevoel moeten ontstaan, dat wijsheid groots is, maar de liefde nog groter is. En zo sterk zou het gevoel van de macht, de kracht en sterkte der liefde in onze harten moeten worden, dat er vanuit deze (alle) Kerstnachten iets kan overvloeien in al onze gevoelens gedurende de rest van het jaar, zodat we het gevoel moeten hebben: we moesten ons eigenlijk schamen, als we op een zeker moment iets zouden doen, wat niet bestaan mag, als we in de geest opzien naar die nacht, waarin we de almacht der liefde in onze harten gevoelden. Mogen alle momenten in het jaar zo verlopen, dat we ons niet hoeven te schamen voor het gevoel, dat in de kerstnacht door onze zielen stroomden.
(…) Het hoogste in de hele wereld is de liefde; dat wijsheid groots is, waard om na te streven, dat zonder wijsheid de mensheid niet bestaan kan, maar dat liefde iets veel groters is. Diegene voelt eerst juist de Christus-impuls aan, die ook het hogere der liefde tegenover de macht, de sterkte en de wijsheid kan voelen, dat macht en kracht waardoor de wereld in stand wordt gehouden, iets groots is
(…)Zo gebeurt het in de kerstnacht, als onze gedachten zich richten op de geboorte van het kind Jezus, opdat in onze ziel in iedere Kerstnacht, door op te zien naar deze geboorte, het begrip geboren kan worden van echte, ware liefde, een liefde die boven alles uitstijgt. En als op de juiste wijze in de Kerstnacht begrip ontstaat voor deze liefde, als we de geboorte vanChristus vieren: het ontwaken der liefde-, dan kan van elk ogenblik, dat we beleven, iets uitstralen, dat we nodig hebben voor ons leven, opdat rijk gezegend mag worden, wat we elk moment aan wijsheid rijker worden.(…) Mogen wij ons verbonden voelen met het spirituele, waarnaar we in de Kerstnacht verlangen, als naar de impuls, die dat brengen kan, waarnaar we als een hoog ideaal streven. En als we ons in zulk een liefde verenigd weten, zodat ze binnenstromen kan uit een juist begrip voor de Kerstnacht, dan zullen we bereiken, wat bereikt kan worden, door onze Antroposofische Vereniging, door ons Antroposofisch ideaal. We zullen, hetgeen bereikt moet worden, door samenwerking moeten bereiken, als een straal van de liefde van mens tot mens bezit van ons neemt, waarover we onderricht kunnen worden, als we ons op de juiste wijze wijden aan de betekenis van de Kerstnacht.(…)Wanneer de Christus-impuls, waaraan de kerstnacht ons op zo’n mooie wijze herinnert, met steeds grotere sterkte en macht met steeds dieper inzicht in de mensheidsontwikkeling zal ingrijpen. Dit zal immers alleen kunnen plaats vinden, als er zielen zijn, die deze impuls in zijn volle betekenis begrijpen. Tot begrip hiervan behoort ook op dit gebied de liefde, die we als het mooiste in de mensheidsontwikkeling juist dan in onze ziel tevoorschijn kunnen roepen, als we op deze avond of in deze nacht onze harten vervuld doen zijn van het kind Jezus, dat van de overige mensheid verstoten, geboren in een stal, ons zinnebeeldig voor ogen wordt gesteld: zo als het ware ‘van buitenaf’ in de mensheidsontwikkeling binnenkomend, aangenomen door de eenvoudigsten van geest, door de arme herders. Als we datgene, wat van dit beeld als liefde-impuls uitgaat, in onze ziel kunnen doen ontbranden, dan zullen we kracht ontvangen voor dat, wat we willen volbrengen en ook moeten volbrengen, om een bijdrage te leveren tot het bevorderen van de taak, die we ons gesteld hebben en die ons op antroposofische gebied het karma als diepe en essentiële taak heeft opgeleverd. (07)
Een reactie posten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten