100 jaar antroposofie

Gründung der Anthroposophischen Gesellschaft und Kulturinitiativen

28.12.1912: Gründung der Anthroposophischen Gesellschaft in Köln mit ca. 3000 Mitgliedern. Im Vorstand: Marie von Sivers, Michael Bauer, Carl Unger. Rudolf Steiner übernimmt keine Ämter, sondern wirkt als Berater und Vortragender. Trennung von der Theosophischen Gesellschaft.
Zu einer befriedigenden und gesunden Lebensgestaltung bedarf die Menschennatur der Erkenntnis und Pflege ihrer eigenen übersinnlichen Wesenheit und der übersinnlichen Wesenheit der aussermenschlichen Welt. …Wahre Geistesforschung und die aus ihr folgende Gesinnung soll der Gesellschaft ihren Charakter geben…:1. Es können in der Gesellschaft alle diejenigen Menschen brüderlich zusammenwirken, welche als Grundlage eines liebevollen Zusammenwirkens ein gemeinsames Geistiges in allen Menschenseelen betrachten, wie auch diese verschieden sein mögen in bezug auf Glauben, Nation, Stand, Geschlecht usw.2. Es soll die Erforschung des in allem Sinnlichen verborgenen Übersinnlichen gefördert und der Verbreitung echter Geisteswissenschaft gedient werden.3. Es soll die Erkenntnis des Wahrheitskernes in den verschiedenen Weltanschauungen der Völker und Zeiten gepflegt werden(Aus: Entwurf der Grundsätze einer Anthroposophischen Gesellschaft 1912)

100 jaar antroposofie

aan het feit dat het vandaag 100 jaar geleden is dat de antroposofie bestaat wordt in de mainstream antroposofische media bijzonder weinig aandacht besteed.

Hugo Verbrugh maakte er zich wel zorgen over Eeuwfeest Antroposofie – een merkwaardig non-event

Michel Gastkemper noemt het ook het: Eeuwfeest en refereert aan Verbrugh.

Er wordt weliswaar genoemd dat de antroposofie dan ontstaat omdat deze zich afscheid van de theosofie vanwege de Krishnamurti-affaire, maar de kern waarom het daarbij ging wordt nauwelijks aangeroerd.

Junko Althaus in haar blog maakt er duidelijk wel opmerkzaam op:

Die Geburt der Anthroposophischen Gesellschaft vor 100 Jahren durch die Erkenntnis über die Wiederkunft Christi im Ätherischen

Junko Althaus is door auteur gerefereerd in dit artikel over de Maya's, waar ze uitspraken doet over de jaren 1930-1945 die zeer nauw aansluiten bij wat Jesaiah Ben Aharon daarover ook heeft meedegedeeld.. Het gaat over de wederkomst van Christus in de etherische wereld. De voorspellende mededelingen van Rudolf Steiner over dit komende feit, waren nu juist in 1912 datgene wat het breekpunt met de theosofen veroorzaakte, de theosofen onder inspiratie van Leadbeater kwamen immers met de voorstelling van een nieuwe incarnatie in het vlees van de persoon Krishnamurti als zijnde de Christus en ook de Maitreya Boeddha.

Het is merkwaardig hoe weinig dit momenteel de aandacht krijgt. Toen Steiner 1861-1911-- 150 jaar geleden geboren was, was dat reden voor extra aandacht. De reden voor deze breuk met de theosofen, die een wereldleraar wilden installeren blijkt echter niet erg in het bewustzijn te leven. Gelukkig heeft Krishnamurti in 1929 (in deze link zijn toespraak gedurende de ontbinding van de ster van het Oosten) zich kunnen bevrijden van al degenen die zijn levensloop en die van alle volgelingen wilden uitstippelen.

Auteur heeft diverse artikelen aan dit thema gewijd. Niet alleen Steiner, maar ook Deunov en Daskalos hadden respectievelijk met deze affaire te maken.

dat-is-het-grootste-geheim-van-ons-tijdperk
daskalos-magier-van-strovolos-
beinsa-douno-peter-deunov-bodhisattva?
mayas-en-het-jaartal-2012-21-december
de-mayas-en-het-nieuwe-tijdperk-2

terug naar inhoudsopgave

Beinsa Douno (Peter Deunov) a bodhisattva?

Beinsa Douno (Peter Deunov).

In een ander artikel is aandacht besteed aan een spiritueel leraar genaamd Beinsa Douno (hetwelk in het Sanskrit zou betekenen : de brenger van het goede door het woord).

De echte naam is Peter Deunov of Dunow of ook wel Petar Danov. In het andere artikel kwam ter sprake dat deze man over Steiner gezegd zou hebben (via een leerling Boyan Boev) dat Steiner in een vorige incarnatie Pythagoras geweest zou zijn.

Dat roept natuurlijk vragen op bij een ieder die zich wel eens gedachten gemaakt heeft bij de individualiteit van Rudolf Steiner. 
Gezien de informatie die er tegenwoordig over Peter Deunov beschikbaar is, zou het te makkelijk zijn om hem in het rijtje van spirituele profiteurs en bedriegers te plaatsen. 
Als je voordrachten van hem leest, blijkt het nivo daarvan diep spiritueel christelijk te zijn. Bovendien is er een opmerkelijk grote overeenkomst met de antroposofie waar het gaat over einde kali yuga, de komst van een 6e na-atlantische tijdperk, de wederkomst van Christus , reïncarnatie  engelensferen en nog vele andere dingen. Het ligt voor de hand om op grond daarvan deze Deunov ook een christelijke geïnitieerde te noemen. In het licht daarvan is het zeker de moeite waard om de voorspellingen van deze man te bezien, die  een komende zesde periode als thema hebben, maar mogelijk ook eerder te situeren zijn.

Wikipedia zegt in een wel heel korte tekst het volgende over deze man:

Peter Deunov (11 juli 1864 - 27 december 1944) was een Bulgaars mysticus en spirituele leraar. Hij richtte de school op van het Esoterisch Christendom. Hij had contacten met Rudolf Steiner en Jiddu Krishnamurti. Hij stond nogal weigerachtig tegenover de theosofie en de Agni Yogabeweging.
Hij was vooral actief in het Rilagebergte, waar hij een spiritueel centrum had. De beweging die uit zijn leer is ontstaan, is tegenwoordig gekend als de Universele WitteBroederschap. Zijn leer bestond vooral uit het leiden van een rein leven, zowel qua voeding als levensstijl. Voor de gezondheid van ziel en lichaam maakte hij gebruik van de door hem ontwikkelde paneuritmie, een bewegingsleer, die nog steeds in grote groepen wordt beoefend, onder muzikale begeleiding.

Een andere bron (van een leerling genaamd Omraam Aivanhov) omschrift het aldus : 

PETER DEUNOV, de Grondlegger

De Universele Witte Broederschap als spirituele beweging werd in 1900 gesticht door de Bulgaar Peter Deunov (1864-1944), zoon van een priester uit de orthodoxe Kerk. Hij studeerde zeven jaar medicijnen en theologie in Amerika. In 1895 keerde hij terug naar Bulgarije en was werkzaam als onderwijzer. Ook bracht hij in die tijd regelmatig langere perioden door in de bergen. In de jaren 1889 – 1890 leefde hij teruggetrokken bij zijn vader in Novi Pazar en verkeerde in een voortdurende verbinding met de Spirituele Wereld en de Geest als voorbereiding op ‘Het begin van God’s Missie’, zoals hij het zelf noemde. Zijn eerste openbare lezing gaf hij in 1900 in Novi Pazar.
Geleidelijk groeide de Universele Witte Broederschap in Bulgarije. Bij zijn heengaan in 1944 bestond deze broederschap uit ongeveer 40.000 volgelingen en deze beweging groeit nog steeds verder uit. Peter Deunov was naast spiritueel leidsman (en arts) ook musicus. Hij componeerde vele mystieke liederen. Hij ontwikkelde ook de ‘Paneuritmie’, een sacrale dans, waarin de geestelijke ontwikkeling van de mens tot uitdrukking werd gebracht d.m.v. een serie bewegingen op verschillende melodieën. De liederen en de Paneuritmie maken ook nu nog deel uit van de bijeenkomsten van de beweging.

Peter Deunov vertegenwoordigde de derde grote spirituele impuls in Bulgarije, voorafgegaan door Orfeus (wat leidde tot het Pythagorisme en het Platonisme) en de Bogomilen (letterlijke betekenis: ‘God welgevallig’) uit de 10e eeuw. Deze drie impulsen zijn historische manifestaties van de Grote Universele Witte Broederschap die gebaseerd zijn op de principes van Goddelijke Liefde, Goddelijke Wijsheid en Goddelijke Waarheid. Peter Deunov was heel duidelijk over het feit dat hij uit dezelfde bron sprak als de Christus en dat spirituele meesters een manifestatie waren van het Goddelijke om mensen te helpen om zich (weer) met God te verbinden: "… Wij prediken de Christus van Liefde, die ieder hart steunt en vervult; wij prediken de Christus van Wijsheid, die ieder verstand verlicht; wij prediken de Christus van Waarheid, die de wereld bevrijdt en verheft. Christus vertegenwoordigt een collectieve geest. Hij bestond als een entiteit, maar is ook een collectieve geest. Hij is de belichaming van alle zonen van God waarvan het hart en de ziel leven en liefde uitstralen. Christus kondigde de komst van een cultuur aan zonder kruisiging, een cultuur van opstanding. Ik spreek over de levende Christus, de Christus die het leven draagt, de Christus die de levende wetenschap en het licht draagt, de Christus die de waarheid en de vrijheid draagt, de Christus die alle methoden draagt om een wijs leven te leiden. Hij is de sublieme Christus die aan het hoofd staat van de sublieme Universele Broederschap…"                                                                                                          Peter Deunov

In wikipedia staat een langer artikel over Deunov.

Daaruit licht ik slechts een enkele passage:

Contemporary survey of the work of Master Beinsa DounoOriginally (during the first half of the 20th century) Master Beinsa Douno was identified by his disciples and followers as one of then Great Masters of the Lodge of the Great Universal Brotherhood. In the 1940s Vlad Pashov, Georgi Radev, Boyan Boev and Methodi Constantinov were the first to argue in their scientific works the central cosmogonic and gnoseological significance of the concept of the Great Universal Brotherhood, they analysed in detail its macro- and micro-cosmic structure as given by Master Beinsa Douno (advanced human souls and nine hierarchies of super-sensitive beings under the supreme command of Christ) and defined the conscious relation with it as a main cognitive objective in the spiritual practice of disciples. Some Bulgarian publications from 1990s define him as Universal Master, without linking him with any of the existing philosophic, religious or doctrines so far. The prevailing opinion is that his mission was to renovate Christianity in relation with forthcoming Slavonic cultural epoch and the future Sixth race.From 1999 onwards certain informal philosophical circles in Bulgaria and the Netherlands, taking recourse to some biographical data about the life of Peter Deunov and to spiritual-scientific theses of the anthroposophic teaching of Rudolf Steiner, identified Master Beinsa Douno as manifestation of the Bodhisattva Maitreya in the 20th century (for more information download this e-book file "The Teaching about the Lodge of Bodhisatva and the Issue of the 20th century Bodhisatva - An attempted contemporary reading, new ideas"). From this point of view they regard his teaching as the supreme emanation of Christianity, and the methods of his school - as experiencing practices of the so-called etheric coming of Christ in astral level. These interpretations are argued against by some leading representatives of the Anthroposophic School in Dornach (Switzerland) and although Bodhisattva Maitreya is a central object of research in Anthroposophy, they have not stated any alternative points of view so far concerning the spiritual, historic and personal identification of the Bodhisattva Maitreya in the 20th century.On the other hand, the School of Christianity in Dornach is examining certain attempts at personification of the Bodhisattva Maitreya (Jiddu Krishnamurti, Valentine Tomberg, Omraam Mihail Ivannovi etc.) as illegitimate attempts to replace his true mission as a messenger of the etheric coming of Christ in an astral plan. The spiritual scientific dialogue between these two European traditions may be interpreted not only as a token of synthesis, but also as a total human union in Christ.

Hier wordt dus gesteld dat leerlingen van Deunov hun leraar aanzien voor de bodhisattva van de 20e eeuw en dat wel zoals Rudolf Steiner deze beschreven zou hebben.

Er blijkt ook nog een hele website te bestaan waar deze leerlingen verantwoording afleggen van het boven geopperde idee. Om een goed idee te krijgen is het raadzaam om alle artikelen op die website te lezen van begin tot eind.

De inhoud ervan is ook in een engelstalig boekje verschenen, maar op de website worden continu aanvullingen en wijzigingen doorgevoerd.

Harrie Salman (een Nederlander) heeft hierover in 2007 voor het tijdschrift Lazarus een duitstalig artikel met enige kritische kanttekeningen geschreven.

Op die betreffende website wordt er ook over gesproken, dat destijds toen de affaire om Krishnamurti speelde Deunov via een brief contact met Krishnamurti gezocht zou hebben om hem af te raden de rol die hem toebedeeld werd door de theosofen ook aan te nemen. Dit gegeven komen we ook tegen in het bericht over Daskalos. Ze schrijven:

Master Beinsa Douno (Peter Deunov) sent a letter to Krishnamurti by a personal courier (Magdalena Popova)⁴⁵. Soon after this Krishnamurti publicly denied the alleged assignment given to him, namely to be the New World Master. By itself the willingness of Annie Besant and Charles Leadbeater to select a body for the coming World Master is a violation against the Spiritual World. Bodhisattva Maitreya, guided by Christ, chooses personally where and in whom he will appear in 20th century. Human beings who say that Bodhisattva Maitreya will appear exactly at that place and particularly in that person because we saw and chose him are obviously tempted by clairvoyant pride and do not understand the principles of the Freedom and the Occult Hygiene operating in the contemporary circumstances.

It is only natural to put the question what was the attitude of the Master Peter Deunov to the Theosophic Society. In the same memoirs the following situation is described, how the theosophic representatives in Bulgaria see that Peter Deunov, well known in the entire society for his esoteric activity, is ready to become a theosophic worker and member. They invited him personally to join the Theosophic Society and promised an even wider popularity in Bulgaria and in the world. The Master Peter Deunov listened to them carefully and gave them a flat refusal, which shows once again the serious ideological differences between the Teaching of the Universal White Brotherhood and Theosophy, then led by Annie Besant and Charles Leadbeater. The above described events, nevertheless stated in memoirs, can be considered as one more piece of indirect evidence to our thesis. Actually only two physically manifested spiritual leaders work against the popular delusion in the theosophic circles expressed in the announcement of Krishnamurti as the reincarnated Christ and Maitreya, and these are Rudolf Steiner and Beinsa Douno. The Master Peter Deunov is absolutely clear and firm on the issue about the anticipated physical appearance of Christ by these circles. Together with this he liquidated also the wrong attitude of certain of his followers to him in the following mystic words:

Verder schrijven ze ook dat Krishnamurti het volgende in een toespraak te Ommen gezegd zou hebben:

The trend to identify Christ with Maitreya is evident among the Theosophic circles and we have already commented this issue. As it was already mentioned the Master Beinsa Douno works specifically towards correcting the delusion of the Theosophic society concerning the appearance of the World Master through Krishnamurti. The Master Peter Deunov sent a special messenger who immediately before the moment of the organized announcement of Krishnamurti as World Master, handed him his letter. Enlightening is the case described in the memoirs of Atanas Dimitrov, a follower of the Master Peter Deunov, who participated in the Youth class of the Esoteric School, and also a regular member of the Bulgarian Theosophic Society, who attended the annual Theosophic meeting in the castle of Erde, the Netherlands in 1929. Before the Congress, he became a friend of Krishnamurti and often told him of the Master Peter Deunov, of his powerful Word and activity of the Spiritual School in Sofia. At the Congress Krishnamurti denied to be the World Master and Christ in the following words: It is not me, who is the World Master, it is not me who is Christ, and Sophronii Nikov, the Head of the Bulgarian Theosophic Society, who also attended the Congress, remembers Krishnamurti also saying The World Master is in Bulgaria.⁸⁹ 

Jiddu Krishnamurti, leader of Theosophic movement refused to be declared Maitreya and Christ and told the participants of a World Theosophic Congress in the Netherlands that the World Master was in Bulgaria.

Nu intrigeerde het mij dat Krishnamurti in een openbare toespraak om juist alle autoriteit van zich af te schudden tegelijkertijd zou mededelen dat die autoriteit elders (in Bulgarije) er wel zou zijn. Een zoektocht naar de oorspronkelijke tekst van de toespraak te Ommen geeft echter aan dat dat zeker niet het geval was.Zodat de claim van de leerlingen van Deunov wat dat betreft niet opgaat.

Er ligt een verzoek bij theosofen (en ook Krishnamurti archief) of het mogelijk is dat deze brief van Deunov aan Krishnamurti nog bestaat en zo ja, of de inhoud daarvan aan de openbaarheid prijsgegeven mag worden.
Mocht dat het geval zijn, zal er hier melding van gemaakt worden.

Er valt over dit thema nog veel meer te zeggen, maar tot zover nu (6-10-2012)
Kan nog vermeld worden dat er diverse leerlingen zijn ,die zich beroepen op peter Deunov.

Michael Aivanhov ook wel Omraam genoemd, ook hier.

Olivier Manitara

Leon Moscona

tot zover bekend met wel heel erge religieuze dimensies.

https://youtu.be/om5PH4x7OfY

terug naar inhoudsopgave

Krishnamurti - neemt afstand van de orde Ster van het Oosten

for english text scroll beyond

In diverse artikelen is gewag gemaakt van Krishnamurti, hoe hij voorbestemd was om een wereldleraar te worden door manipulaties van o.a. Charles Webster Leadbeater.
Maar er is iets heel belangrijks gebeurd in het leven van Krishnamurti, na aanvankelijk als naive jongeling in de theosofische vereniging opgenomen te zijn. Een maanknoop (11-1-1911---3-8-1929= 18 jaar en 7 maanden) later na het begin van zijn door anderen geplande carrière heeft hij de volgende toespraak gehouden, waarmee hij afstand neemt van de orde van de Ster van het Oosten, die speciaal opgericht was om hem als wereldleraar te proclameren.
Een interessant artikel van  Mary Noothoven van Goor heet Steiner en Krishnamurti.

Krishnamurti 1929 tijdens opheffingsrede

Opheffingsrede (de engelse tekst zie onder)

De Orde van de Ster in het Oosten werd opgericht in 1911 om de komst van de Wereldleraar aan te kondigen. Krishnamurti werd aangesteld als Hoofd van de Orde. Op 3 augustus 1929, de openingsdag van het jaarlijkse Sterkamp in Ommen hief Krishnamurti de Orde op in het bijzijn van 3000 mensen. Hieronder is de volledige tekst van de toespraak die hij maakte bij die gelegenheid.

“Deze ochtend gaan we de opheffing van de Orde van de Ster bespreken. Veel mensen zullen verheugd zijn, terwijl anderen tamelijk verdrietig zullen zijn. Het gaat er echter niet om hierover blij danwel verdrietig te zijn omdat dit onvermijdelijk is, zoals ik zal uitleggen. Wellicht kunt u zich het verhaal herinneren over de duivel en zijn vriend die op straat aan het wandelen waren. Ze zagen toen voor zich een man bukken en iets van de grond oprapen, dat bekijken en daarna in zijn zak stoppen. De vriend zei tot de duivel: “Wat heeft die man opgeraapt?” “Hij raapte een stukje van de Waarheid op”, zei de duivel. “Dat is dan een slechte zaak voor jou” zei de vriend. “O, zeker niet”, antwoordde de duivel hem, “Die laat ik hem organiseren.”

Ik beweer dat Waarheid een land zonder wegen is en dat je haar niet kunt benaderen via welke weg dan ook, niet door enige religie, door geen enkele sekte. Dat is mijn zienswijze en ik houd hier absoluut en zonder enige voorwaarde aan vast. Waarheid, die immers onbegrensd is, niet geconditioneerd, en onbenaderbaar via welk pad dan ook, kan niet georganiseerd worden. Ook zou er geen enkele organisatie gevormd moeten worden om mensen te leiden of te dwingen tot het volgen van enig pad. Wanneer je dat eenmaal begrijpt dan zal je zien hoezeer het onmogelijk is om een geloof te organiseren. Een geloof is geheel en al een individuele aangelegenheid en je kunt en moet die niet tot een organisatie maken. Wanneer je dat toch doet, dan wordt het dood, uitgekristalliseerd; het wordt een belijdenis, een sekte, een religie om op te leggen aan anderen. Dit is wat iedereen op de wereld probeert te doen. Waarheid wordt daarmee ingeperkt en tot een soort speelgoed gemaakt voor hen die zwak zijn en voor hen die slechts tijdelijk ontevreden zijn. Waarheid kan niet omlaag worden gehaald. Het individu moet juist een poging doen om naar haar op te stijgen. Je kunt niet de bergtop naar de vallei brengen. Wanneer je de bergtop zou willen bereiken, dan moet je door de vallei gaan, de steile hellingen beklimmen, zonder bang te zijn voor de gevaarlijke afgronden.

Dit is dan vanuit mijn gezichtspunt de eerste reden waarom de Orde van de Ster opgeheven zou moeten worden. Desondanks zullen jullie waarschijnlijk andere Ordes stichten en jullie zullen blijven behoren tot andere organisaties in de zoektocht naar Waarheid. Ik wil niet behoren tot enige organisatie op spiritueel gebied, begrijp dit alstublieft. Ik wil best gebruik maken van een organisatie die mij naar Londen zou brengen, bijvoorbeeld; dit is toch een ander soort van organisatie, alleen mechanisch, zoals de post of de telegraaf. Ik zou gebruik maken van een auto of een stoomboot om te reizen, dit zijn slechts fysieke mechanismes die volstrekt niets van doen hebben met spiritualiteit. Nogmaals, ik beweer dat geen enkele organisatie de mensheid naar spiritualiteit kan leiden.

Wanneer een organisatie wordt opgericht voor dat doel dan wordt ze een steunkruk, een zwakte, een vastgeketend-zijn en moet daarom het individu wel verlammen en hem beletten om te groeien, zijn uniciteit vast te stellen, die gelegen is in de ontdekking, voor zichzelf, van die absolute, onvoorwaardelijke Waarheid. Dit is dan een andere reden, omdat ik nu eenmaal het Hoofd van de Orde ben, om deze op te heffen. Niemand heeft me ertoe overgehaald deze beslissing te nemen. Dit is geen grootse daad, omdat ik geen enkele volgeling wil hebben en dit meen ik. Op het moment dat je iemand volgt dan stop je met het volgen van Waarheid. Ik houd me niet bezig met of jullie opletten bij wat ik zeg of niet. Ik wil een bepaald iets in de wereld doen en ik zal het gaan doen met niet aflatende concentratie. Voor mij is slechts één essentieel ding belangrijk: de mensheid vrij te maken. Ik wil hem vrij maken van alle kooien, van alle angsten, en geen religies stichten en nieuwe sektes, noch nieuwe theorieën en nieuwe filosofieën verkondigen. Dan vragen jullie mij natuurlijk waarom ik de hele wereld over ga, steeds voordrachten houdend. Ik zal jullie zeggen waarom ik dit doe: niet omdat ik volgelingen wil hebben, niet omdat ik een speciale groep van speciale discipelen wil. (Hoe mensen toch anders van hun medemensen willen zijn ondanks dat hun verschillen lachwekkend, absurd en triviaal mogen zijn! Ik wil deze absurditeit niet aanmoedigen.) Ik heb geen discipelen, geen apostelen, noch op aarde, noch op het gebied van spiritualiteit. Ook is het niet de verlokking van het geld of het verlangen om een comfortabel leven te leiden die me aantrekt. Wanneer ik een comfortabel leven zou willen leiden dan zou ik niet naar een Kamp komen of in een vochtig land verblijven! Ik spreek vrijuit want ik wil dit geregeld hebben voor eens en altijd. Ik wil deze kinderachtige discussies niet, jaar na jaar.

Een verslaggever van een krant die me interviewde beschouwde het als een grootse daad om een organisatie op te heffen van duizenden en duizenden leden. Voor hem was dit een grootse daad omdat zoals hij zei “Wat zal je daarna gaan doen, hoe zal je kunnen leven? Je zult geen volgelingen meer hebben, niemand zal nog naar je willen luisteren. ”Wanneer er slechts vijf mensen zijn die willen luisteren, die willen leven, die hun gezichten hebben gericht op de eeuwigheid, dan zal dat toereikend zijn. Wat voor zin heeft het om duizenden te hebben die het niet begrijpen, die volledig ingepakt zijn door vooroordeel, die niet het nieuwe willen, maar liever het nieuwe willen vertalen naar hun eigen steriele, stilstaande zelf? Wanneer ik krachtig spreek, begrijp me dan alstublieft niet verkeerd, het is niet het gevolg van een gebrek aan compassie. Wanneer je naar een chirurg gaat voor een operatie, is het dan niet goedhartig van hem om je te opereren ondanks dat hij je pijn zal doen? Daarom, op gelijke wijze, spreek ik vrijuit. Het is niet vanwege gebrek aan echte affectie - in tegendeel.

Zoals ik gezegd heb, heb ik maar één bedoeling: om de mensheid vrij te maken, hem naar vrijheid aan te sporen, hem te helpen afstand te nemen van alle beperkingen, want alleen dat zal hem eeuwige vreugde geven, zal hem de onvoorwaardelijke realisatie van het zelf schenken.

Omdat ik vrij ben, niet geconditioneerd, heel - niet een deel, niet de betrekkelijke, maar de gehele Waarheid die eeuwig is - wil ik dat zij die mij proberen te begrijpen vrij zijn; niet om mij te volgen, niet om van mij een kooi te maken die een religie zal worden, een sekte. Maar beter zouden ze vrij zijn van alle angsten - van de angst voor religie, van de angst voor redding, van de angst voor spiritualiteit, van de angst voor liefde, van de angst voor de dood, van de angst voor het leven zelf. Zoals een artiest een schilderij maakt omdat hij genoegen schept in dat schilderij, omdat het zijn zelf-expressie is, zijn glorie, zijn welzijn, zo doe ik dit en niet omdat ik ook maar iets van wie dan ook wil. Jullie zijn gewend aan autoriteit of aan de sfeer van autoriteit waarvan jullie denken dat die jullie zal leiden naar spiritualiteit. Jullie denken en hopen dat een ander, door zijn uitzonderlijke krachten - een wonder - jullie naar een gebied kan brengen van eeuwige vrijheid die Vreugde is. Jullie hele blik op het leven is gebaseerd op die autoriteit.

Jullie hebben nu drie jaar naar mij geluisterd zonder dat er enige verandering optrad, behalve bij een paar. Ontleed nu wat ik zeg, wees kritisch zodat je grondig, fundamenteel zult begrijpen. Wanneer je zoekt naar een autoriteit om je naar spiritualiteit te leiden dan ben je automatisch geneigd om een organisatie te vormen rond die autoriteit. Juist door het instellen van deze organisatie die, zo denk je, deze autoriteit zal helpen je naar spiritualiteit te leiden, word je gevangen in een kooi.

Wanneer ik vrijuit praat, onthoud dan dat ik dat doe, niet uit ruwheid, niet uit wreedheid, niet vanwege enthousiasme voor mijn doel, maar omdat ik wil dat jullie begrijpen wat ik zeg. Dat is de reden dat jullie hier zijn en het zou zonde van de tijd zijn wanneer ik mijn zienswijze niet helder en duidelijk zou uitleggen. Gedurende achttien jaar hebben jullie je voorbereid op deze gebeurtenis, op de Komst van de Wereldleraar. Gedurende achttien jaar hebben jullie georganiseerd, hebben jullie gezocht naar iemand die een nieuwe vreugde aan jullie harten en geesten zou geven, die jullie hele leven zou transformeren, die jullie een nieuw begrip zou geven; naar iemand die jullie zou optillen naar een nieuw niveau van leven, die je een nieuwe bemoediging zou geven, die je vrij zou maken - en zie wat er nu gebeurt! Bedenk eens, beredeneer dit voor jezelf, en ontdek in welk opzicht dat geloof je veranderd heeft - niet de oppervlakkige verandering van het dragen van een badge, wat triviaal is, absurd. Op welke manier heeft zo’n geloof alle niet-essentiële dingen van het leven weggevaagd? Dat is de enige manier om het te beoordelen: op welke manier ben je vrijer, voornamer, gevaarlijker voor elke Maatschappij die gebaseerd is op het onware en het niet-essentiële? Hoe zijn de leden van deze organisatie van de Ster anders geworden? Zoals ik zei hebben jullie je achttien jaar voorbereid voor mij. Het maakt me niet uit of jullie geloven dat ik de Wereldleraar ben of niet. Dat is niet erg belangrijk. Omdat jullie behoren tot de organisatie van de Orde van de Ster hebben jullie je sympathie en je energie gegeven, erkennend dat Krishnamurti de Wereldleraar is - gedeeltelijk of geheel: geheel voor hen die echt aan het zoeken zijn, slechts gedeeltelijk voor hen die tevreden zijn met hun eigen halve waarheden.

Jullie hebben je voorbereid gedurende achttien jaar en zie hoeveel moeilijkheden er zijn in de manier van je begrip, hoeveel complicaties, hoeveel triviale dingen. Je vooroordelen, je angsten, je autoriteiten, je oude en nieuwe kerken - deze allemaal, zo beweer ik, zijn een hindernis voor begrip. Ik kan mezelf niet duidelijker uitdrukken dan zo. Ik wil niet dat jullie het met mij eens zijn, ik wil niet dat jullie me volgen, ik wil dat jullie begrijpen wat ik zeg. Dit begrip is nodig omdat je geloof je niet getransformeerd maar je alleen maar ingewikkelder gemaakt heeft en omdat jullie niet bereid zijn om de dingen onder ogen te zien zoals ze zijn. Jullie willen je eigen goden hebben - nieuwe goden in plaats van de oude, nieuwe religies in plaats van de oude, nieuwe vormen in plaats van de oude - allemaal even waarde-loos, allemaal barrières, allemaal beperkingen, allemaal steunkrukken. In plaats van oud spiritueel onderscheid hebben jullie nieuw onderscheid, in plaats van oude aanbiddingen hebben jullie nieuwe. Jullie zijn allemaal afhankelijk voor je spiritualiteit van een ander, voor je geluk van een ander, voor je verlichting van een ander; en hoewel jullie je hebben voorbereid op mij gedurende achttien jaar zijn jullie niet bereid het ook te doen wanneer ik jullie zeg dat al deze dingen onnodig zijn, wanneer ik zeg dat je ze allemaal weg moet doen en dat jullie voor de verlichting in jezelf moet zoeken, voor de glorie, voor de zuivering en voor de onkreukbaarheid van het zelf. Er zijn er wellicht een paar, maar weinigen, zeer weinigen. Waarom dan een organisatie?

Waarom hebben onwaarachtige, hypocriete mensen mij gevolgd, de belichaming van Waarheid? Onthoud alstublieft dat ik niet iets ruws of onvriendelijks zeg, maar we hebben een situatie bereikt waarin we de dingen onder ogen moeten zien zoals ze zijn. Ik zei vorig jaar dat ik geen compromis zou sluiten. Zeer weinigen luisterden toen naar me. Dit jaar heb ik het heel duidelijk laten blijken. Ik weet niet hoeveel duizenden mensen over de wereld - leden van de Orde - zich op mij voorbereid hebben gedurende achttien jaar en nu toch niet bereid zijn om onvoorwaardelijk te luisteren, geheel, naar wat ik zeg.

Zoals ik hiervoor zei is mijn bedoeling om de mensheid onvoorwaardelijk vrij te maken, omdat ik beweer dat de enige spiritualiteit de onkreukbaarheid is van het zelf die eeuwig is, is de harmonie tussen rede en liefde. Dit is de absolute, onvoorwaardelijke Waarheid die het Leven zelf is. Daarom wil ik de mensheid vrij maken, erin verheugend zoals een vogel in de heldere lucht, onbezwaard, onafhankelijk, extatisch in die vrijheid. En ik, voor wie jullie je voorbereid hebben gedurende achttien jaar, zeg nu dat jullie vrij moeten zijn van al deze dingen, vrij van jullie complicaties, jullie verwikkelingen. Hiervoor is geen organisatie nodig gebaseerd op spiritueel geloof. Waarom een organisatie behouden voor vijf of tien mensen in de wereld die het begrepen hebben, die worstelen, die alle triviale dingen terzijde geschoven hebben? En voor de zwakke mensen kan er geen organisatie zijn om hen te helpen de Waarheid te vinden, want Waarheid is in iedereen; het is niet ver weg, het is niet dichtbij; het is eeuwig daar.

Organisaties kunnen je niet vrij maken. Niemand van buiten kan je vrij maken; evenzeer kan georganiseerde aanbidding, noch het opofferen van jezelf voor een doel je vrij maken; noch het jezelf tot een organisatie vormen, noch het jezelf in grote projecten storten. Je gebruikt een typemachine om brieven te schrijven, maar je zet die niet op een altaar en aanbidt het. Maar dat is wat je aan het doen bent als organisaties je allereerste zorg zijn.

“Hoeveel leden zijn er?” Dat is de eerste vraag die me gesteld wordt door alle kranten-verslaggevers. “Hoeveel volgelingen hebt u? Aan de hand van hun aantal zullen we beoordelen of wat u zegt waar is of onwaar.” Ik weet niet hoeveel het er zijn. Daar houd ik me niet mee bezig. Zoals ik al zei, als er slechts één mens zou zijn die vrij gemaakt zou zijn, dan zou dat genoeg zijn.

Nogmaals, jullie hebben het idee dat alleen bepaalde mensen de sleutel tot het Rijk van Vreugde bezitten. Niemand bezit hem. Niemand heeft de autoriteit om die sleutel te bezitten. De sleutel is je eigen zelf, en in de ontwikkeling en de zuivering en in de onkreukbaarheid van dat zelf alleen ligt het Rijkdom van Eeuwigheid.

Aldus zullen jullie zien hoe absurd de hele structuur is die jullie hebben gebouwd, zoekend naar hulp van buitenaf, afhankelijk van anderen voor je troost, voor je geluk, voor je kracht. Deze kunnen alleen gevonden worden in onszelf.

Jullie zijn eraan gewend om gezegd te worden hoe ver jullie je ontwikkeld hebben, wat je spirituele status is. Hoe kinderachtig! Wie buiten jezelf kan zeggen of je vanbinnen mooi of lelijk bent? Wie buiten jezelf kan zeggen of je onkreukbaar bent? Jullie zijn niet serieus wat dit soort zaken betreft.

Maar zij die echt verlangen om te begrijpen, die ernaar zoeken om te vinden dat wat eeuwig is, zonder begin en zonder eind, zullen samen hun weg gaan met een grotere intensiteit en zullen een gevaar zijn voor alles dat niet-essentieel is, voor onwerkelijkheden, voor schaduwen. En zij zullen zich concentreren, zij zullen de vlam worden, omdat zij begrijpen. Zo’n “lichaam” moeten we creëren en dat is wat ik voor ogen heb. Vanwege dat echte begrip zal er echte vriendschap zijn. Vanwege die echte vriendschap - die jullie blijkbaar niet kennen - zal er een echte samenwerking zijn van en met iedereen. En dit is niet vanwege autoriteit, vanwege gered te zullen worden, niet vanwege zelfopoffering voor een doel, maar omdat je echt begrijpt en daarom in staat bent om te leven in het eeuwige. Dit is iets groters dan alle genot, dan elke opoffering.

Zo zijn dit een paar van de redenen waarom ik, na zorgvuldige overwegingen gedurende twee jaar, deze beslissing heb genomen. Deze is niet het gevolg van een plotselinge impuls. Ik ben er niet toe overgehaald door wie dan ook. Ik word niet overtuigd wat dit soort dingen betreft. Gedurende twee jaren heb ik hier over nagedacht, langzaam, zorgvuldig, geduldig, en ik heb nu besloten om de Orde op te heffen, omdat ik nu eenmaal haar Hoofd ben. Jullie kunnen andere organisaties vormen en op iemand anders wachten. Daar heb ik niets mee te maken, noch met het maken van nieuwe kooien, nieuwe versieringen voor die kooien. Mijn enige zorg is om de mensheid absoluut, onvoorwaardelijk vrij te maken.”

bron

Dissolution Speech

The Order of the Star in the East was founded in 1911 to proclaim the coming of the World Teacher. Krishnamurti was made Head of the Order. On August 3, 1929, the opening day of the annual Star Camp at Ommen, Holland, Krishnamurti dissolved the Order before 3000 members. Below is the full text of the talk he gave on that occasion.

“We are going to discuss this morning the dissolution of the Order of the Star. Many people will be delighted, and others will be rather sad. It is a question neither for rejoicing nor for sadness, because it is inevitable, as I am going to explain. “You may remember the story of how the devil and a friend of his were walking down the street, when they saw ahead of them a man stoop down and pick up something from the ground, look at it, and put it away in his pocket. The friend said to the devil, “What did that man pick up?” “He picked up a piece of Truth,” said the devil. “That is a very bad business for you, then,” said his friend. “Oh, not at all,” the devil replied, “I am going to let him organize it."

I maintain that Truth is a pathless land, and you cannot approach it by any path whatsoever, by any religion, by any sect. That is my point of view, and I adhere to that absolutely and unconditionally. Truth, being limitless, unconditioned, unapproachable by any path whatsoever, cannot be organized; nor should any organization be formed to lead or to coerce people along any particular path. If you first understand that, then you will see how impossible it is to organize a belief. A belief is purely an individual matter, and you cannot and must not organize it. If you do, it becomes dead, crystallized; it becomes a creed, a sect, a religion, to be imposed on others. This is what everyone throughout the world is attempting to do. Truth is narrowed down and made a plaything for those who are weak, for those who are only momentarily discontented. Truth cannot be brought down, rather the individual must make the effort to ascend to it. You cannot bring the mountain-top to the valley. If you would attain to the mountain-top you must pass through the valley, climb the steeps, unafraid of the dangerous precipices.

So that is the first reason, from my point of view, why the Order of the Star should be dissolved. In spite of this, you will probably form other Orders, you will continue to belong to other organizations searching for Truth. I do not want to belong to any organization of a spiritual kind, please understand this. I would make use of an organization which would take me to London, for example; this is quite a different kind of organization, merely mechanical, like the post or the telegraph. I would use a motor car or a steamship to travel, these are only physical mechanisms which have nothing whatever to do with spirituality. Again, I maintain that no organization can lead man to spirituality.

If an organization be created for this purpose, it becomes a crutch, a weakness, a bondage, and must cripple the individual, and prevent him from growing, from establishing his uniqueness, which lies in the discovery for himself of that absolute, unconditioned Truth. So that is another reason why I have decided, as I happen to be the Head of the Order, to dissolve it. No one has persuaded me to this decision. “This is no magnificent deed, because I do not want followers, and I mean this. The moment you follow someone you cease to follow Truth. I am not concerned whether you pay attention to what I say or not. I want to do a certain thing in the world and I am going to do it with unwavering concentration. I am concerning myself with only one essential thing: to set man free. I desire to free him from all cages, from all fears, and not to found religions, new sects, nor to establish new theories and new philosophies. Then you will naturally ask me why I go the world over, continually speaking. I will tell you for what reason I do this: not because I desire a following, not because I desire a special group of special disciples. (How men love to be different from their fellow-men, however ridiculous, absurd and trivial their distinctions may be! I do not want to encourage that absurdity.) I have no disciples, no apostles, either on earth or in the realm of spirituality. “Nor is it the lure of money, nor the desire to live a comfortable life, which attracts me. If I wanted to lead a comfortable life I would not come to a Camp or live in a damp country! I am speaking frankly because I want this settled once and for all. I do not want these childish discussions year after year.

One newspaper reporter, who interviewed me, considered it a magnificent act to dissolve an organization in which there were thousands and thousands of members. To him it was a great act because, he said: “What will you do afterwards, how will you live? You will have no following, people will no longer listen to you.” If there are only five people who will listen, who will live, who have their faces turned towards eternity, it will be sufficient. Of what use is it to have thousands who do not understand, who are fully embalmed in prejudice, who do not want the new, but would rather translate the new to suit their own sterile, stagnant selves? If I speak strongly, please do not misunderstand me, it is not through lack of compassion. If you go to a surgeon for an operation, is it not kindness on his part to operate even if he cause you pain? So, in like manner, if I speak straightly, it is not through lack of real affection–on the contrary.

As I have said, I have only one purpose: to make man free, to urge him towards freedom, to help him to break away from all limitations, for that alone will give him eternal happiness, will give him the unconditioned realization of the self.

Because I am free, unconditioned, whole–not the part, not the relative, but the whole Truth that is eternal–I desire those, who seek to understand me to be free; not to follow me, not to make out of me a cage which will become a religion, a sect. Rather should they be free from all fears–from the fear of religion, from the fear of salvation, from the fear of spirituality, from the fear of love, from the fear of death, from the fear of life itself. As an artist paints a picture because he takes delight in that painting, because it is his self-expression, his glory, his well-being, so I do this and not because I want anything from anyone. “You are accustomed to authority, or to the atmosphere of authority, which you think will lead you to spirituality. You think and hope that another can, by his extraordinary powers--a miracle–transport you to this realm of eternal freedom which is Happiness. Your whole outlook on life is based on that authority.

You have listened to me for three years now, without any change taking place except in the few. Now analyze what I am saying, be critical, so that you may understand thoroughly, fundamentally. When you look for an authority to lead you to spirituality, you are bound automatically to build an organization around that authority. By the very creation of that organization, which, you think, will help this authority to lead you to spirituality, you are held in a cage.

If I talk frankly, please remember that I do so, not out of harshness, not out of cruelty, not out of the enthusiasm of my purpose, but because I want you to understand what I am saying. That is the reason why you are here, and it would be a waste of time if I did not explain clearly, decisively, my point of view. “For eighteen years you have been preparing for this event, for the Coming of the World Teacher. For eighteen years you have organized, you have looked for someone who would give a new delight to your hearts and minds, who would transform your whole life, who would give you a new understanding; for someone who would raise you to a new plane of life, who would give you a new encouragement, who would set you free–and now look what is happening! Consider, reason with yourselves, and discover in what way that belief has made you different–not with the superficial difference of the wearing of a badge, which is trivial, absurd. In what manner has such a belief swept away all the unessential things of life? That is the only way to judge: in what way are you freer, greater, more dangerous to every Society which is based on the false and the unessential? In what way have the members of this organization of the Star become different? “As I said, you have been preparing for eighteen years for me. I do not care if you believe that I am the World–Teacher or not. That is of very little importance. Since you belong to the organization of the Order of the Star, you have given your sympathy, your energy, acknowledging that Krishnamurti is the World–Teacher– partially or wholly: wholly for those who are really seeking, only partially for those who are satisfied with their own half-truths.

You have been preparing for eighteen years, and look how many difficulties there are in the way of your understanding, how many complications, how many trivial things. Your prejudices, your fears, your authorities, your churches new and old–all these, I maintain, are a barrier to understanding. I cannot make myself clearer than this. I do not want you to agree with me, I do not want you to follow me, I want you to understand what I am saying. “This understanding is necessary because your belief has not transformed you but only complicated you, and because you are not willing to face things as they are. You want to have your own gods–new gods instead of the old, new religions instead of the old, new forms instead of the old–all equally valueless, all barriers, all limitations, all crutches. Instead of old spiritual distinctions you have new spiritual distinctions, instead of old worships you have new worships. You are all depending for your spirituality on someone else, for your happiness on someone else, for your enlightenment on someone else; and although you have been preparing for me for eighteen years, when I say all these things are unnecessary, when I say that you must put them all away and look within yourselves for the enlightenment, for the glory, for the purification, and for the incorruptibility of the self, not one of you is willing to do it. There may be a few, but very, very few. So why have an organization?

Why have false, hypocritical people following me, the embodiment of Truth? Please remember that I am not saying something harsh or unkind, but we have reached a situation when you must face things as they are. I said last year that I would not compromise. Very few listened to me then. This year I have made it absolutely clear. I do not know how many thousands throughout the world–members of the Order–have been preparing for me for eighteen years, and yet now they are not willing to listen unconditionally, wholly, to what I say.

As I said before, my purpose is to make men unconditionally free, for I maintain that the only spirituality is the incorruptibility of the self which is eternal, is the harmony between reason and love. This is the absolute, unconditioned Truth which is Life itself. I want therefore to set man free, rejoicing as the bird in the clear sky, unburdened, independent, ecstatic in that freedom . And I, for whom you have been preparing for eighteen years, now say that you must be free of all these things, free from your complications, your entanglements. For this you need not have an organization based on spiritual belief. Why have an organization for five or ten people in the world who understand, who are struggling, who have put aside all trivial things? And for the weak people, there can be no organization to help them to find the Truth, because Truth is in everyone; it is not far, it is not near; it is eternally there.

Organizations cannot make you free. No man from outside can make you free; nor can organized worship, nor the immolation of yourselves for a cause, make you free; nor can forming yourselves into an organization, nor throwing yourselves into works, make you free. You use a typewriter to write letters, but you do not put it on an altar and worship it. But that is what you are doing when organizations become your chief concern.

How many members are there in it?” That is the first question I am asked by all newspaper reporters. “How many followers have you? By their number we shall judge whether what you say is true or false.” I do not know how many there are. I am not concerned with that. As I said, if there were even one man who had been set free, that were enough.

Again, you have the idea that only certain people hold the key to the Kingdom of Happiness. No one holds it. No one has the authority to hold that key. That key is your own self, and in the development and the purification and in the incorruptibility of that self alone is the Kingdom of Eternity.

So you will see how absurd is the whole structure that you have built, looking for external help, depending on others for your comfort, for your happiness, for your strength. These can only be found within yourselves.

You are accustomed to being told how far you have advanced, what is your spiritual status. How childish! Who but yourself can tell you if you are beautiful or ugly within? Who but yourself can tell you if you are incorruptible? You are not serious in these things.

But those who really desire to understand, who are looking to find that which is eternal, without beginning and without an end, will walk together with a greater intensity, will be a danger to everything that is unessential, to unrealities, to shadows. And they will concentrate, they will become the flame, because they understand. Such a body we must create, and that is my purpose. Because of that real understanding there will be true friendship. Because of that true friendship–which you do not seem to know–there will be real cooperation on the part of each one. And this not because of authority, not because of salvation, not because of immolation for a cause, but because you really understand, and hence are capable of living in the eternal. This is a greater thing than all pleasure, than all sacrifice.

So these are some of the reasons why, after careful consideration for two years, I have made this decision. It is not from a momentary impulse. I have not been persuaded to it by anyone. I am not persuaded in such things. For two years I have been thinking about this, slowly, carefully, patiently, and I have now decided to disband the Order, as I happen to be its Head. You can form other organizations and expect someone else. With that I am not concerned, nor with creating new cages, new decorations for those cages. My only concern is to set men absolutely, unconditionally free." 

bron

terug naar inhoudsopgave

Daskalos (magiër van Strovolos) over Rudolf Steiner (duits)

Het blijkt bij de omzetting van artikelen naar websiteformaat dat enkele externe links slechts tijdelijk of niet meer werken. Opdat deze informatie (in de toekomst) niet verloren gaat worden deze intern op dit blog gezet.

Scroll down for english

Daskalos (Dr. Stylianos Atteshlis)

Von Günther Zwahlen Aus: Aus dem "Goetheanum" Nr.34 3. Dezember 1995 Daskalos war ein spiritueller Lehrer mit einem weltweiten Schülerkreis. Seine Schüler nannte er "die Wahrheitsforscher". Nie aber wollte er ein Guru sein und hat es ausdrücklich untersagt eine Bewegung unter Verwendung seines Namens zu bilden. Er lehnte jeden Personenkult strikt ab. Er war Daskalos. Lehrer. Jeder sollte seine eigene Wahrheit suchen. Er gab Rat und Anweisung dazu. Daskalos mit bürgerlichem Namen Stylianos Atteshlis, war auf Zypern geboren und aufgewachsen, war jedoch väterlicherseits englisch — schottischer Abstammung. Seine Mutter war Griechin. Sein Vater war Admirals der britischen Mittelmeerflotte, mit Sitz auf Zypern. Daskalos war ein ausserordentlich vielseitig begabter Mensch. Er besass drei Doktortitel, hatte ein Diplom für Violine, ein Diplom für Klavier, war in jungen Jahren ein Preisträger als Kunstmaler und vor dm zweiten Weltkrieg ein bekannter, griechisch schreibender Schriftsteller. Er war auch Major der britischen Armee. Daskalos war mit einem umfassenden Bewusstsein geboren, bewegte sich mit Selbstverständlichkeit in den Welten diesseits und jenseits der Schwelle. Er verfügte über Fähigkeiten, die im besten Sinne magisch genannt werden müssen. Weltweit bekannt geworden ist er Ende der achtziger Jahre durch die drei Bücher des amerikanischen Soziologen zypriotischer Abstammung Kyriacos C. Markides. Sein erstes Buch "Der Magus von Strovolos" (deutsch: Knaur Tb 4174), in dem die Fähigkeiten, Taten und Lehren von Daskalos aus eigenem Miterleben des Autors dargestellt sind, wurde von Daskalos ausdrücklich gebilligt. Das zweite und dritte Buch lehnte er ebenso deutlich ab. Daskalos, ein tief religiös gesinnter Mensch, war ein Lehrer der bedingungslosen Liebe: der Liebe zu Gott, der Liebe zum Nächsten, der Liebe zu sich selbst (vergleiche Markus 12.29 — 31). Er pflegte ein esoterisches Christentum und legte ausdrücklich Wert darauf Christ zu sein. Dies nicht in einem einengenden Sinn. Er hatte Verständnis und Achtung für alle Religionen. Dennoch kam er durch sein Lehren und Handeln gelegentlich in Konflikt mit der orthodoxen Kirche. Man wollte ihn sogar- als Magier — exkommunizieren, was von Erzbischof Makarios, mit dem er befreundet war, gerade noch verhindert werden konnte. Es ist nicht verwunderlich, dass nach dem weltweiten Bekanntwerden von Daskalos durch die Bücher von Markides ein unablässiger Strom von Besuchern nach Zypern entstand. In seiner Stoa, dem Vortragsraum, hielt Daskalos seine Vorträge und Belehrungen für Besucher und Schüler und heilte viele Kranke und gebrechliche Menschen an Leib und Seele — wenn es ihr Karma zuliess. Für ihn waren Reinkarnation und Karma selbstverständlich. Doch nie liess er sich für eine Heilung oder Beratung bezahlen, und auch seinen Schülern hat er untersagt, sich für esoterische Belehrung, für Lebensberatung, für Heilung, usw. bezahlen zu lassen. Zu den Menschen, die bei Daskalos Rat, Heilung und Belehrung suchten, gehören auch viele Mitglieder der Anthroposophischen Gesellschaft. Seit Sommer 1990 besuchte Daskalos alljährlich auch die Schweiz zu Vorträgen, zuletzt im Frühjahr 1994. (Ein von ihm gewünschter Besuch im Goetheanum kam leider nicht zustande). Im Frühjahr 1990, nachdem ich Menschen begegnet war, die von Daskalos geheilt worden waren, und nachdem ich von vielen anthroposophischen Freunden über Daskalos befragt worden war, kam ich mit einer seiner Schülerinnen in der Schweiz ins Gespräch. Mich interessierte auch, wie Daskalos sich zu Rudolf Steiner und der Anthroposophie stellte. Anlässlich eines solchen Gesprächs wurde ich, übermittelt durch seine Schülerin, von Daskalos zu einem persönliche Gespräch eingeladen. Es fand am 13. August 1990 in der Schweiz statt. Aus diesem Gespräch sollte hier ein paar Einzelheiten wiedergegeben werden. (Das Gespräch fand in Englisch statt. Die folgenden Zitate von Daskalos, in Anführungszeichen gesetzt, zum Teil ins Deutsche übersetzt, wurden wörtlich so gesprochen. Andere Aussagen von Daskalos sind inhaltlich wahrheitsgemäss wiedergegeben.) Das Gespräch begann damit, dass Daskalos mich nach meinen Verhältnissen fragte. Ich berichtete, dass ich seit bald vierzig Jahren Mitglied der Anthroposophischen Gesellschaft sei, die von Rudolf Steiner begründet wurde. Hier unterbrach er mich mit der Bemerkung: "Das ist sehr gut, das ist ausgezeichnet." Ich berichtete dann weiter über meine Tätigkeit innerhalb der Anthroposophischen Gesellschaft. Daskalos nun: Er kenne Rudolf Steiner schon sehr, sehr lange, und stehe in regelmässigem Kontakt zu ihm. Er Daskalos, stehe wie Rudolf Steiner ganz im christlichen Strom drin. Dann wörtlich: "Wir arbeiten zusammen. Es ist kein Unterschied zwischen meiner Lehre und Rudolf Steiners Lehre." Ob es mich interessiere, wie er Rudolf Steiners Lehre in diesem Leben begegnet sei? Nachdem ich bejaht hatte, fragte er, ob ich wisse, was Theosophie sei? Ja. Ob ich wisse, warum Rudolf Steiner die Theosophische Gesellschaft verliess? Ja, wegen Krishnamurti, den die Theosophen als Reinkarnation des Christus ausgaben. Ob ich wisse, wer Leadbeater war? Ja. Daskalos darauf: Leadbeater, der hellsichtig war, hatte wahrgenommen, dass sich in Zypern ein Meister inkarniert hatte. Daskalos deutete auf sich und sagte: "That was me." Eine Abordnung der Theosophischen Gesellschaft sei nach Zypern gekommen und habe ihn eingeladen, sich der Theosophischen Gesellschaft anzuschliessen und innerhalb ihr zu wirken. Wie er sich das überlegt habe, sei plötzlich Rudolf Steiner neben ihm gestanden und habe gesagt: Tu das nicht, sonst geht es dir gleich wie Krishnamurti. Und da habe er die Einladung der Theosophischen Gesellschaft abgelehnt. (Daskalos, so erfuhr ich später, war damals 26 Jahre alt.)* Im weiteren Verlauf des Gesprächs fragte mich Daskalos, ob ich wisse, wer Rudolf Steiner ist. Meine Antwort: Ich weiss darüber, was er selbst gesagt hat, und was seine intimen Schüler über ihn gesagt haben. Er nickte und sagte: 'He is a very high being, one of the highest beings at all.' (Er ist ein sehr hohes Wesen, eines der höchsten Wesen überhaupt.) Ein weiteres Thema war der Schulungsweg, Daskalos führte seine Schüler einen eigenen Schulungsweg. Ich bemerkte, dass es Anthroposophen gebe, die dadurch in eine innere Konfliktsituation gekommen sind. Da sagte er sehr dezidiert und betont: "In der Anthroposophie haben Sie alles, Sie brauchen nichts anderes. Es ist wichtig, dass Sie die Anthroposophie ernst nehmen." Und dann wiederholte er diese Aussage nachdrücklich. Daskalos machte mich auch darauf aufmerksam, wie Streit eine esoterische Bewegung "vergiftet" (sein Wort!) und lähmt. Auf eine entsprechende Bemerkung darauf von mir erwiderte er: "Auch wenn in der Anthroposophischen Gesellschaft viel gestritten wird (was er als sehr schlimm bezeichnete), die Anthroposophie selbst ist in Ordnung. Es ist Ihre Aufgabe, sich für die Anthroposophie einzusetzen." Unerwartet kam er dann auf die Christengemeinschaft zu sprechen. "Ich wurde gefragt, ob das Ehesakrament der Christengemeinschaft Gültigkeit habe, und auch die anderen Sakramente. Selbstverständlich sind sie gültig und wirksam, sogar mehr als solche anderer Konfessionen. Bei der Menschenweihehandlung ist Rudolf Steiner anwesend." Am Abend des 26. August 1995 starb der als Daskalos bekannte Weise und Heiler in seinem Heim auf Zypern in Strovolos, einem Stadtteil von Nicosia, im Alter von fast 83 Jahren (geb. 12. Dezember 1912) . Er starb etwa vierzehn Monate nach einem Schlaganfall, den er kurz nach der Rückkehr von einer Vortragsreise durch Europa, Nord- und Südamerika erhalten hatte, und in dessen Folge er seither halbseitig gelähmt war, jedoch bei vollem, klaren Bewusstsein. Es gibt keinen Nachfolger, wie er selbst deutlich gemacht hat. Er ist eine der wenigen grossen spirituellen Persönlichkeiten dieses Jahrhunderts. Und wenn wir ernst nehmen, was wir aus der Anthroposophie wissen, dass grosse Persönlichkeiten auch nach dem Tode mit der Erde und der Menschheit verbunden bleiben und weiter im Sinne des Menschheitsfortschrittes wirken, so darf dies auch für Daskalos angenommen werden. Er war nicht nur ein Wissender, er war ein Könnender. _____________________  Günther ZwahlenI (65), Dipl. Chemiker HTL im Ruhestand, ist zweiter Vorsitzender des ParaceIsus-Zweiges, Basel. Interne und öffentliche Vorträge und Kurse über Anthroposophie. Aus dem "Goetheanum" Nr.34 3. Dezember 1995 Here is a translation: By Günther Zwahlen From: From the "Goetheanum" No.34 3rd December 1995  Daskalos was a spiritual teacher with a worldwide circle of students. He called his students "the truth researchers." But he never wanted to be a guru and has expressly forbidden to form a movement using his name. He strictly rejected every personality cult. He was Daskalos. Teacher. Everyone should seek their own truth. He gave advice and instructions. Daskalos, whose real name is Stylianos Atteshlis, was born and raised in Cyprus but was of English - Scottish descent on his father 's side. His mother was Greek. His father was Admiral of the British Mediterranean Fleet, based in Cyprus. Daskalos was an extraordinarily versatile person. He had three doctorates, a diploma in violin, a diploma in piano, a prizewinner as a painter at a young age, and a well-known Greek writer before the Second World War. He was also major of the British Army.  Daskalos was born with a comprehensive consciousness, moving with ease in the worlds on both sides of the threshold. He had abilities that must be called magical in the best sense. He became known around the world in the late eighties for the three books by the American sociologist of Cypriot descent Kyriacos C. Markides. His first book "The Magus of Strovolos" (German: Knaur Tb 4174), in which the skills, deeds and teachings of Daskalos are presented from the author's own experience, was expressly endorsed by Daskalos. He rejected the second and third books just as clearly. Daskalos, a deeply religious man, was a teacher of unconditional love: love for God, love for one's neighbor, love for oneself (compare Mark 12: 29-31).He used an esoteric Christianity and expressly emphasized being a Christian. This is not in a restrictive sense. He had understanding and respect for all religions. Nevertheless, through his teachings and actions, he occasionally came into conflict with the Orthodox Church. He even wanted to excommunicate him - as a magician - which could only just be prevented by Archbishop Makarios, with whom he was a friend. It is not surprising that after Daskalos became known worldwide through the books of Markides, an incessant stream of visitors came to Cyprus. In his stoa, the lecture room, Daskalos gave his lectures and teachings to visitors and disciples and healed many sick and frail people in body and soul - if their karma allowed. For him, reincarnation and karma were self-evident. But he never let himself be paid for a cure or counseling, nor did he forbid his students to pay for esoteric instruction, life counseling, healing, and so on.  Among the people who sought advice, healing and instruction from Daskalos are also many members of the Anthroposophical Society. Since the summer of 1990, Daskalos also visited Switzerland each year to give lectures, most recently in the spring of 1994. (Unfortunately, a visit to the Goetheanum which he desired did not materialize). In the spring of 1990, after meeting people who had been cured by Daskalos, and after being questioned by many anthroposophic friends about Daskalos, I got into conversation with one of his students in Switzerland. I was also interested in how Daskalos turned to Rudolf Steiner and anthroposophy. On the occasion of such a conversation, I was, by his pupil, invited by Daskalos for a personal interview. It took place on August 13, 1990 in Switzerland. From this conversation, a few details should be reproduced here. (The conversation took place in English.) The following Daskalos quotes, quoted, partly translated into German, were literally spoken in this way, and other statements by Daskalos are true in content.) The conversation started with Daskalos asking me about my circumstances. I reported that for almost forty years I had been a member of the Anthroposophical Society, which was founded by Rudolf Steiner. Here he interrupted me with the remark: "That's very good, that's excellent." I then reported on my work within the Anthroposophical Society.  Daskalos: He has known Rudolf Steiner for a very, very long time and is in regular contact with him. He Daskalos, like Rudolf Steiner is completely in the Christian stream in it. Then literally: "We work together, there is no difference between my teaching and Rudolf Steiner's teaching." Whether I am interested, how he met Rudolf Steiner's teaching in this life? After I said yes, he asked if I knew what Theosophy was? Yes. Did I know why Rudolf Steiner left the Theosophical Society? Yes, because of Krishnamurtiwhich the Theosophists spent as the reincarnation of Christ. Did I know who Leadbeater was? Yes. Daskalos insisted: Leadbeater, who was clairvoyant, had realized that a master had incarnated in Cyprus. Daskalos pointed and said, "That was me." A delegation of the Theosophical Society came to Cyprus and invited him to join the Theosophical Society and to work within it. As he had thought about it, suddenly Rudolf Steiner stood next to him and said: Do not do that, otherwise it will be like Krishnamurti. And then he rejected the invitation of the Theosophical Society. (Daskalos, I learned later, was then 26 years old.) * In the further course of the conversation Daskalos asked me if I knew who Rudolf Steiner is. My Answer: I know what he said himself and what his intimate students said about him. He nodded and said, 'He is a very high being, one of the highest beings at all.' (He is a very high being, one of the highest beings of all.)  Another topic was the training path, Daskalos led his students their own training path. I noticed that there are anthroposophists who have come into an internal conflict situation. He said very emphatically and emphasized: "In Anthroposophy you have everything, you do not need anything else, it is important that you take anthroposophy seriously." And then he repeated this statement emphatically. Daskalos also made me aware of how Streit "poisoned" an esoteric movement (his word!) And paralyzed him. He responded to a similar remark by me: "Even if there is much debate in the Anthroposophical Society (which he described as very bad), Anthroposophy itself is in order. It is your task to work for Anthroposophy."  Unexpectedly, he then came to speak to the Christian community. "I have been asked if the religious sacrament of the Christian community is valid, as well as the other sacraments." Of course, they are valid and effective, even more than those of other denominations. "Rudolf Steiner is present at the initiation ceremony." On the evening of August 26, 1995, the sage and healer known as Daskalos died at his home in Cyprus in Strovolos, a district of Nicosia, at the age of nearly 83 (born December 12, 1912). He died about fourteen months after a stroke he had received shortly after returning from a lecture tour of Europe, North and South America, and since then he was paralyzed on one side, but with full, clear consciousness. There is no successor, as he himself has made clear. He is one of the few great spiritual figures of this century. And if we take seriously what we know from anthroposophy, that great personalities remain connected to earth and humanity after death and continue to act in the sense of human progress, this may also be assumed for Daskalos. He was not just a knower, he was a master.

* opmerking blogauteur:

Daskalos leefde van 12-12-1912 (toeval?) tot 26-8-1996

Leadbeater leefde van 17-2-1847 tot 1-3-1934

In 1929 doet Krishnamurti afstand van het wereldleraarschap

Rudolf Steiner leefde tot 1925

Als het klopt dat Daskalos 26 jaar was volgens bovenstaande tekst, dan was het 1938 toen de theosofische delegatie hem benaderde, dus 4 jaar na de dood van Leadbeater.

Leadbeater moet dan al uiterlijk begin 1934 geschouwd hebben dat Daskalos een zogenaamde kandidaat was om Krishnamurti op te volgen.

Daarna zou de theosofische delegatie nog 4 jaar hebben gewacht alvorens Daskaloa te benaderen. Het zou interessant zijn om vanuit de theosofische archieven hier wat duidelijkheid over te krijgen.

na enig speurwerk: blijkt het toch ook weer anders te kunnen zijn:

Der Theosoph Charles Leadbeater hatte die Geburt von Daskalos vorausgesehen, als er im Jahre 1912 schrieb, dass mehrere Adepten sich inkarnieren würden, einer davon 'geboren auf der Insel Zypern (1)'. Die Theosophen versuchten, Daskalos für ihre Bewegung zu gewinnen, doch er verlor im Alter von 30 Jahren (1942) sein Interesse an ihnen, enttäuscht, dass diese Bewegung die Bedeutung Christi nicht erkennen konnte.
uit: 1. The Inner Life, Charles W. Leadbeater, 1978 ed. The Theosophical Publishing House, pps. 3-4

Daskalos verteld boven in het interview met Zwahlen, dat

Es ist kein Unterschied zwischen meiner Lehre und Rudolf Steiners Lehre,

Interessant is dan wat hij verteld vanuit een eigen vorige incarnatie bij de essenen waar Steiner in het vijfde evangelie ook over spreekt.
In een interview verteld Daskalos  dat hij in een vorig leven vanaf zijn 10e  jaar als Esseen bij de Essenen heeft geleefd en daar Jezus ontmoet heeft. Hij noemt hem Joshua.Toen hij 17 was was het moment van de kruisiging.

terug naar inhoudsopgave